Markus

1:2-3

As it is written in the prophets, Behold, I send my messenger before thy face, which shall prepare thy way before thee. Mal 3:1

The voice of one crying in the wilderness, Prepare ye the way of the Lord, make his paths straight. Isa 40:3 (KJB)

Eins og skrivað stendur í prophetunum, Sí, eg sendi mítt sendiboð undan andliti tínum, sum skal fyribúgva veg tín undan tær. Mal 3:1

Røddin á einum, rópandi í oyðimørkini, Fyribúgvið tit veg Harrans, gerið gøtur hansara beinar. Isa 40:3 (FKJ1)

Sum skrivað er hjá Esaiasi profeti: »Eg sendi boðbera Mín undan Tær; hann skal gera Tær vegin til reiðar.

Rødd eins, sum rópar í oyðimørkini: »Gerið Harranum vegin til reiðar, javnið gøtur Hansara!«« (VD)

Líkasum skrivað er hjá Jesaja profeti: »Sí, eg sendi út sendisvein mín framman undan tær; hann skal búgva út veg tín.

Røddin á einum, ið rópar í oyðimørk: »Ruddið veg Harrans, beinar gerið leiðir hans!«« (JD)

Markus

1:8

I indeed have baptized you with water: but he shall baptize you with the Holy Ghost. (KJB)

Eg víst havi doypt tykkum við vatni: men hann skal doypa tykkum við Halga Andanum. (FKJ1)

Eg doypi tykkum í vatni; men Hann skal doypa tykkum í Heilaga Andanum.« (VD)

Eg havi doypt tykkum við vatni; men hann skal doypa tykkum við heilagum anda.« (JD)

Markus

1:14

Now after that John was put in prison, Jesus came into Galilee, preaching the gospel of the kingdom of God, (KJB)

Nú, eftir at Jóhannes var settur í fongsul, kom Jesus inn í Galileu, prædikandi gleðiboðskap kongadømis Guðs, (FKJ1)

Men eftir at Jóhannes var settur fastur, kom Jesus til Galilea og prædikaði evangelium Guds (VD)

Men eftir tað at Jóhannes var givin upp, kom Jesus til Galileu og prædikaði gleðiboðskapin um Guð (JD)

Markus

1:15

And saying, The time is fulfilled, and the kingdom of God is at hand: repent ye, and believe the gospel. (KJB)

Og sigandi, Tíðin er uppfylt, og kongadømi Guðs er fyri hond: vendið tit um, og trúgvið gleðiboðskapinum. (FKJ1)

og segði: »Tíðin er fullkomin, og ríki Guds er komið nær; umvendið tykkum og trúgvið á evangeliið!« (VD)

og segði: »Tíðin er fullkomin, og Guðs ríki er í nánd! Vendið um og trúgvið gleðiboð-skapinum!« (JD)

Markus

1:22

And they were astonished at his doctrine: for he taught them as one that had authority, and not as the scribes. (KJB)

Og teir vórðu ovfarnir yvir hansara Guðslæru: tí hann lærdi teir sum ein ið hevði myndugleika, og ikki sum hinir skriftlærdu. (FKJ1)

Tey vórðu sligin av undran um læru Hansara; tí Hann lærdi tey sum ein, ið vald hevði, og ikki sum hinir skriftlærdu. (VD)

Og tey vórðu reiðuliga bilsin av læru hansara, tí at hann lærdi tey sum tann, ið eigur mekt og mæti, og ikki soleiðis sum teir skriftlærdu. (JD)

Markus

1:27

And they were all amazed, insomuch that they questioned among themselves, saying, What thing is this? what new doctrine is this? for with authority commandeth he even the unclean spirits, and they do obey him. (KJB)

Og tey vórðu øll ovfarin, so mikið at tey spurdust ámillum sín, sigandi, Hvat ting er hetta? hvør nýggj Guðslæra er hendan? tí at við myndugleika býður hann enntá teimum óreinu andunum, og teir lýða hann. (FKJ1)

Og øll vóru ovfarin, so tey spurdu hvørt annað: »Hvat er hetta? Nýggj læra! Við valdi býður Hann eisini yvir hinum óreinu andum, og teir akta Hann!« (VD)

Og ótti kom á øll, so at tey spurdu hvørt annað og søgdu: »Hvat er hetta? Ein nýggj læra við valdi! Eisini hinum óreinu andunum býður hann, og teir akta hann.« (JD)

Markus

1:31

And he came and took her by the hand, and lifted her up; and immediately the fever left her, and she ministered unto them. (KJB)

Og hann kom og tók í hondina á henni, og lyfti hana upp; og alt fyri eitt fór hitasóttin frá henni, og hon tænti teimum. (FKJ1)

Hann fór tá yvir til hennara, tók í hond hennara og reisti hana upp; og hon slapp frá feprinum, og hon borðreiddi fyri teimum. (VD)

Og hann gekk fram til hennara og tók í hondina á henni og reisti hana upp; og hitasóttin fór av henni, og hon borðreiddi fyri teimum. (JD)

Markus

1:40

And there came a leper to him, beseeching him, and kneeling down to him, and saying unto him, If thou wilt, thou canst make me clean. (KJB)

Og har kom ein spitalskur til hansara, bønandi hann, og knelandi niður fyri honum, og sigandi við hann, Um tú vilt, tú kanst gera meg reinan. (FKJ1)

Ein spitalskur kom tá til Hansara, bað Hann og fall á knæ fyri Honum og segði við Hann: »Vilt Tú, so kanst Tú gera meg reinan!« (VD)

Og ein spitalskur maður kemur til hansara, bønar hann og fellur á knæ fyri honum og sigur við hann: »Um tú vilt, kanst tú reinsa meg.« (JD)

Markus

1:41

And Jesus, moved with compassion, put forth his hand, and touched him, and saith unto him, I will; be thou clean. (KJB)

Og Jesus, rørdur við várkunn, rætti fram sína hond, og nam við hann, og sigur við hann, Eg vil; veri tú reinur. (FKJ1)

Tá tykti Honum hjartaliga synd í honum; Hann rætti út hondina, nam við hann og segði: »Eg vil; verð reinur!« (VD)

Og honum tókti hjartaliga synd í honum, og hann rætti hondina út og nam við hann og sigur: »Eg vil, verð reinur!« (JD)

Markus

1:42

And as soon as he had spoken, immediately the leprosy departed from him, and he was cleansed. (KJB)

Og so skjótt sum hann hevði talað, við tað sama fór spitalskusjúkan frá honum, og hann varð reinsaður. (FKJ1)

Við tað sama slapp hann frá spitalskuni, og hann varð reinur. (VD)

Og í stundini fór spitalskusjúkan av honum, og hann varð reinur. (JD)

Markus

2:2

And straightway many were gathered together, insomuch that there was no room to receive them, no, not so much as about the door: and he preached the word unto them. (KJB)

Og beinanvegin vóru mong savnað saman, so mikið, at tað var einkið pláss at taka ímóti teimum, nei, ikki so mikið sum við dyrnar: og hann prædikaði teimum orðið. (FKJ1)

Tá kom nógv fólk saman, so at tey rúmaðust ikki longur, heldur ikki uttan fyri dyrnar; og Hann talaði orðið til teirra. (VD)

Og mong komu saman, so at tey ikki rúmaðust longur, heldur ikki uttan fyri dyrnar, og hann talaði orðið til teirra. (JD)

Markus

2:4

And when they could not come nigh unto him for the press, they uncovered the roof where he was: and when they had broken it up, they let down the bed wherein the sick of the palsy lay.

Og tá ið teir kundu ikki koma nær honum fyri troðkanini, dekkaðu teir tekjuna av, har hann var: og tá ið teir høvdu brotið hana upp, sigu teir niður seingina, í hvørji hin sjúki av lamninginum lá. (FKJ1)

og við tað at teir sluppu ikki fram til Hansara fyri mannfjøldini, tóku teir takið av, har sum Hann var, brutu hol á og sígdu niður songina, sum hin lamni lá í. (VD)

og tá ið teir ikki kundu koma nær til hansara fyri mannfjøldini, rivu teir tekjuna av, har sum hann var, og brutu hol á og lótu seingina, sum hin giktsjúki lá í, síga niður. (JD)

Markus

2:5

When Jesus saw their faith, he said unto the sick of the palsy, Son, thy sins be forgiven thee. (KJB)

Tá ið Jesus sá trúgv teirra, segði hann við hin sjúka av lamninginum, Sonur, tínar syndir veri fyrigivnar tær. (FKJ1)

Táið Jesus sá trúgv teirra, segði Hann við hin lamna: »Sonurin, syndir tínar eru fyrigivnar!« (VD)

Og tá ið Jesus sá trúgv teirra, sigur hann við hin giktsjúka: »Sonur mín, syndir tínar eru fyrigivnar!« (JD)

Markus

2:6

But there were certain of the scribes sitting there, and reasoning in their hearts, (KJB)

Men tað sótu ávísir av hinum skriftlærdu har, og grundandi í hjørtum sínum, (FKJ1)

Nú sótu nakrir av hinum skriftlærdu har, og teir hugsaðu í hjørtum sínum: (VD)

Men nakrir av hinum skriftlærdu sótu har, og teir hugsaðu í hjørtum sínum: (JD)

Markus

2:9

Whether is it easier to say to the sick of the palsy, Thy sins be forgiven thee; or to say, Arise, and take up thy bed, and walk? (KJB)

Hvørt er tað lættari at siga við hin sjúka av lamninginum, Tínar syndir veri fyrigivnar tær; ella at siga, Reis teg, og tak upp song tína, og gakk? (FKJ1)

Hvat er lættari, at siga við hin lamna: »Syndir tínar eru tær fyrigivnar!« ella at siga: »Reis teg, tak song tína og gakk!« (VD)

Hvat er lættari at siga við hin giktsjúka: »Syndir tínar eru fyrigivnar!« ella at siga: »Statt upp, tak song tína og gakk?« (JD)

Markus

2:15

And it came to pass, that, as Jesus sat at meat in his house, many publicans and sinners sat also together with Jesus and his disciples: for there were many, and they followed him. (KJB)

Og tað bar á, at sum Jesus sat til matar í húsi hansara, sótu mangir tollarar og syndarar eisini saman við Jesusi og lærusveinum hansara: tí at har vóru mangir, og teir fylgdu honum. (FKJ1)

Táið Hann síðani sat til borðs heima hjá honum, sótu nógvir tollarar og syndarar til borðs við Jesusi og lærisveinum Hansara; tí teir vóru nógvir, og teir fylgdu Honum. (VD)

Og tað hendi, tá ið hann sat til borðs heima hjá honum, at eisini mangir tollarar og syndarar settu seg til borðs saman við Jesusi og lærusveinum hansara; tí at teir vóru mangir, (JD)

Markus

2:16

And when the scribes and Pharisees saw him eat with publicans and sinners, they said unto his disciples, How is it that he eateth and drinketh with publicans and sinners? (KJB)

Og tá ið teir skriftlærdu og Phariseararnir sóu hann eta við tollarum og syndarum, søgdu teir við lærusveinar hansara, Hvussu er tað, at hann etur og drekkur við tollarum og syndarum? (FKJ1)

Táið hinir skriftlærdu og Fariseararnir sóu, at Hann át við tollarum og syndarum, søgdu teir við lærisveinar Hansara: »Hann etur og drekkur við tollarum og syndarum!« (VD)

og eisini nakrir skriftlærdir millum Farisearanna fylgdu honum. Og tá ið teir sóu, at hann át saman við tollarum og syndarum, søgdu teir við lærusveinar hansara: »Hvussu ber tað til, at hann etur og drekkur saman við tollarum og syndarum?« (JD)

Markus

2:17

When Jesus heard it, he saith unto them, They that are whole have no need of the physician, but they that are sick: I came not to call the righteous, but sinners to repentance. (KJB)

Tá ið Jesus hoyrdi tað, sigur hann við teir, Teir, sum eru heilir, hava ongan tørv á læknanum, men teir, sum eru sjúkir: Eg kom ikki at kalla hinar rættvísu, men syndarar til umvendingar. (FKJ1)

Táið Jesus hoyrdi hetta, segði Hann við teir: »Frískum tørvar ikki lækna, men sjúkum! Eg eri ikki komin at kalla rættvís, men syndarar.« (VD)

Og tá ið Jesus hoyrdi hetta, sigur hann við teir: »Ikki tarvast teimum heilsusterku lækna, men teimum, ið ilt hava. Eg eri ikki komin at kalla rættvísar, men syndarar.« (JD)

Markus

2:20

But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, and then shall they fast in those days. (KJB)

Men teir dagar vilja koma, tá ið brúðgómurin skal verða tikin burtur frá teimum, og tá skulu tey fasta í teimum døgum. (FKJ1)

Men dagar skulu koma, táið brúðgómurin verður frá teimum tikin, og tá skulu teir fasta, tann dag. (VD)

Men dagar skulu koma, tá ið brúðgómurin verður tikin frá teimum, og tá skulu teir fasta á tí degi. (JD)

Markus

2:21

No man also seweth a piece of new cloth on an old garment: else the new piece that filled it up taketh away from the old, and the rent is made worse. (KJB)

Eingin maður eisini seymar eitt stykki av nýggjum toyi á eitt gamalt klæði: annars tekur tað nýggja stykkið, sum fylti tað upp, burtur úr tí gamla, og skræðingin verður gjørd verri. (FKJ1)

Eingin seymar bót av ótøvdum vadmali á gamalt plagg; tí hin nýggja bótin skræðir meiri burtur úr hinum gamla, og holið verður verri. (VD)

Eingin seymar eina bót av ótøvdum vaðmali á eini gomul klæði; annars skræðir henda nýggja bótin meir burtur av tí gamla, og holið verður verri. (JD)

Markus

2:22

And no man putteth new wine into old bottles: else the new wine doth burst the bottles, and the wine is spilled, and the bottles will be marred: but new wine must be put into new bottles. (KJB)

Og eingin maður koyrir nýtt vín í gamlar kíkar: annars brestur tað nýggja vínið kíkarnar, og vínið stoytist, og kíkarnir skemmast: men nýtt vín má verða koyrt í nýggjar kíkar. (FKJ1)

Eingin letur heldur nýtt vín í gamlar skinnsekkir; tí vínið spreingir sekkirnar, og bæði tað og sekkirnir fara fyri einki. Nei, nýtt vín skal í nýggjar skinnsekkir!« (VD)

Og eingin letur nýtt vín í gamlar leðurfløskur; annars spreingir vínið fløskurnar, og vínið fer til spillis og fløskurnar við. Men nýtt vín í nýggjar leðurfløskur!« (JD)

Markus

3:5

And when he had looked round about on them with anger, being grieved for the hardness of their hearts, he saith unto the man, Stretch forth thine hand. And he stretched it out: and his hand was restored whole as the other. (KJB)

Og tá ið hann hevði litið runt íkring at teimum við vreiði, verandi harmur fyri harðleikan av hjørtum teirra, sigur hann við mannin, Strekk fram hond tína. Og hann strekti hana út: og hond hansara varð gjørd aftur heil, eins og hin. (FKJ1)

Tá hugdi Hann runt á teir í vreiði, harmur um, at hjørtu teirra vóru so hørð, og segði so við mannin: »Rætt út hondina!« Hann rætti hana út, og hond hansara varð frísk aftur. (VD)

Og hann hugdi runt íkring at teimum í vreiði, harmfullur um hjartans harðleika teirra, og sigur við mannin: »Rætt hondina fram!« Og hann rætti hana fram, og hondin á honum varð frísk aftur. (JD)

Markus

3:7

But Jesus withdrew himself with his disciples to the sea: and a great multitude from Galilee followed him, and from Judaea, (KJB)

Men Jesus hevði seg undan við sínum lærusveinum til sævarins: og ein mikil mannfjøld úr Galileu fylgdi honum, og úr Judæu, (FKJ1)

Jesus fór nú burtur við lærisveinum Sínum til vatnið, og stór mongd av fólki úr Galilea fylgdi eftir. Og úr Judea, (VD)

Og Jesus fór við lærusveinum sínum út at vatninum, og stór mannamúgva úr Galileu fylgdi eftir; og úr Júdeu (JD)

Markus

3:15

And to have power to heal sicknesses, and to cast out devils: (KJB)

Og at hava mátt til at grøða sjúkdómar, og at kasta út djevlar: (FKJ1)

teir skuldu hava vald at reka út illar andar. (VD)

og at hava vald til at reka út illar andar. (JD)

Markus

3:16

And Simon he surnamed Peter; (KJB)

Og Símun tilnevndi hann Pætur; (FKJ1)

Hann gav Símuni navnið Pætur; (VD)

Og hann tilskilaði hesar tólv: Símun, sum hann gav navnið Pætur; (JD)

Markus

3:19

And Judas Iscariot, which also betrayed him: and they went into an house. (KJB)

Og Judas Iscariot, sum eisini sveik hann: og teir fóru inn í eitt hús. (FKJ1)

og Judas Iskariot, hann, ið sveik Hann. / So kom Hann heim, (VD)

og Judas Iskarjot, tann sama, sum sveik hann. / Og hann kemur heim, (JD)

Markus

3:20

And the multitude cometh together again, so that they could not so much as eat bread. (KJB)

Og mannamúgvan kemur saman aftur, so at teir kundu ikki so mikið sum eta breyð. (FKJ1)

og aftur kom fólkið saman, so teir fingu ikki so mikið sum stundir at eta. (VD)

og aftur kemur ein mannfjøld saman, so at teir ikki kundu so mikið sum fáa matnáðir. (JD)

Markus

3:21

And when his friends heard of it, they went out to lay hold on him: for they said, He is beside himself. (KJB)

Og tá ið hansara vinir hoyrdu um tað, fóru teir út at leggja hald á hann: tí at tey søgdu, Hann er frá sær sjálvum. (FKJ1)

Táið nú skyldfólk Hansara fingu hetta at hoyra, fóru tey út at fáa fatur á Honum; tí tey søgdu: »Hann er frá Sær sjálvum!« (VD)

Og tá ið hansara egnu húsfólk hoyrdu hetta, fóru tey út at taka hann, tí at tey søgdu: »Hann hevur mist vitið!« (JD)

Markus

3:29

But he that shall blaspheme against the Holy Ghost hath never forgiveness, but is in danger of eternal damnation: (KJB)

Men hann, sum skal Guðsspotta ímóti Halga Andanum, hevur aldri fyrigeving, men er í vanda fyri ævigari heldøming: (FKJ1)

men tann, ið talar spottandi móti Heilaga Andanum, fær í allar ævir onga fyrigeving, men er sekur í ævigari synd.« (VD)

men tann, sum talar við spotti ímóti heilagum anda, fær onga fyrigeving um allar ævir; men hann skal vera sekur í æviligari synd.« (JD)

Markus

3:32

And the multitude sat about him, and they said unto him, Behold, thy mother and thy brethren without seek for thee. (KJB)

Og mannamúgvan sat íkring hann, og tey søgdu við hann, Sí, móðir tín og brøður tínir fyri uttan søkja teg. (FKJ1)

Fólkið sat rundan um Hann; og tey søgdu við Hann: »Móðir Tín og brøður Tínir eru uttanfyri og spyrja eftir Tær!« (VD)

Og ein mannfjøld sat rundan um hann, og tey siga við hann: »Hygg, móðir tín og brøður tínir [og systrar tínar]* eru uttanfyri og spyrja eftir tær!« (JD)

*Hesi orðini standa ikki í summum handritunum.

Markus

4:2

And he taught them many things by parables, and said unto them in his doctrine, (KJB)

Og hann lærdi tey mong ting við dømisøgum, og segði við tey í síni Guðslæru, (FKJ1)

Hann lærdi tey tá nógv í líknilsum og segði við tey, meðan Hann lærdi: (VD)

Og hann lærdi tey mangt í líknilsum og segði við tey í læru síni: (JD)

Markus

4:4

And it came to pass, as he sowed, some fell by the way side, and the fowls of the air came and devoured it up. (KJB)

Og tað bar á, sum hann sáaði, sumt fell við vegkantin, og fuglar luftarinnar komu og gloyptu tað upp. (FKJ1)

Í tí hann sáaði, bar so á, at nakað fall við vegin, og fuglarnir komu og ótu tað upp. (VD)

Og tað bar so til, í tí hann sáaði, at sumt sáðið fell fram við veginum, og fuglarnir komu og ótu tað upp; (JD)

Markus

4:9

And he said unto them, He that hath ears to hear, let him hear. (KJB)

Og hann segði við tey, Hann, ið hevur oyru at hoyra, lat hann hoyra. (FKJ1)

Og Hann segði: »Tann, ið oyru hevur at hoyra við, hann hoyri!« (VD)

Og hann segði: »Tann, ið oyru hevur at hoyra við, hann hoyri!« (JD)

Markus

4:11

And he said unto them, Unto you it is given to know the mystery of the kingdom of God: but unto them that are without, all these things are done in parables: (KJB)

Og hann segði við teir, Tykkum er tað givið at kenna loyndardóm kongadømis Guðs: men teimum, sum eru uttanfyri, verða øll hesi tingini gjørd í dømisøgum: (FKJ1)

Tá segði Hann við teir: »Tykkum er loyndarmál Guds ríkis givið; men teimum, ið uttanfyri eru, verður alt sagt í líknilsum, (VD)

Og hann segði við teir: »Tykkum eru Guðs ríkis loyndarmál givin; men til teirra, ið uttanfyri eru, kemur alt í líknilsum, (JD)

Markus

4:12

That seeing they may see, and not perceive; and hearing they may hear, and not understand; lest at any time they should be converted, and their sins should be forgiven them. (KJB)

At síggjandi tey mega síggja, og ikki varnast; og hoyrandi tey mega hoyra, og ikki skilja; at ikki á nakrari tíð tey skuldu verðið umvend, og teirra syndir skuldu verðið fyrigivnar teimum. (FKJ1)

fyri at tey síggjandi skulu síggja og ikki skilja og hoyrandi hoyra og ikki fata - fyri at tey skulu ikki umvenda seg og fáa fyrigeving.« (VD)

til tess at tey, tó at tey síggja, skulu síggja og ikki skilja, og tó at tey hoyra, skulu hoyra og ikki fata, so at tey aldri mega venda um og teimum verða fyrigivið.« (JD)

Markus

4:15

And these are they by the way side, where the word is sown; but when they have heard, Satan cometh immediately, and taketh away the word that was sown in their hearts. (KJB)

Og hesi eru tey við vegkantin, har orðið verður sáað; men tá ið tey hava hoyrt, kemur Satan alt fyri eitt, og tekur burtur orðið sum varð sáað í hjørtu teirra. (FKJ1)

Tey við vegin eru tey, sum orðið verður sáað í, og táið tey hava hoyrt tað, kemur Satan við tað sama og tekur burt orðið, sum sáað er í tey. (VD)

Men hesi við vegin eru tey, har sum orðið verður sáað, og tá ið tey hava hoyrt tað, kemur Sátan við tað sama og tekur orðið burtur, sum var sáað í tey. (JD)

Markus

4:19

And the cares of this world, and the deceitfulness of riches, and the lusts of other things entering in, choke the word, and it becometh unfruitful. (KJB)

Og stúranirnar av hesum heimi, og svikafullsemin av ríkidømum, og girndirnar eftir øðrum tingum, farandi inn, køva orðið, og tað gerst ófruktsamt. (FKJ1)

og tímilig stúran, svikaliga lokkan ríkdómsins og tráan eftir øðrum kemur inn og køvir orðið, so tað verður ávakstarleyst. (VD)

og verðsligar sorgir og ríkdómsins svikaráð og girndirnar eftir øllum øðrum treingja seg inn og køva orðið, og tað verður fruktaleyst. (JD)

Markus

4:24

And he said unto them, Take heed what ye hear: with what measure ye mete, it shall be measured to you: and unto you that hear shall more be given. (KJB)

Og hann segði við teir, Gevið gætur hvat tit hoyra: við tí máli tit mála, skal tað verða mált til tykkara: og tykkum, sum hoyra, skal meira verða givið. (FKJ1)

Og Hann segði við teir: »Aktið eftir tí, sum tit hoyra! Við málinum, ið tit mála við, skal tykkum verða mált, og enn meiri skal verða tykkum givið. (VD)

Og hann segði við teir: »Gevið gætur eftir, hvat tit hoyra. Við tí máli, sum tit mála, skal tykkum verða mált, og tit skulu eisini fáa umframt. (JD)

Markus

4:26

And he said, So is the kingdom of God, as if a man should cast seed into the ground; (KJB)

Og hann segði, Soleiðis er kongadømi Guðs, sum um ein maður skuldi kastað sáð í jørðina; (FKJ1)

So segði Hann: »Við ríki Guds er so, sum táið maður kastar sáðið í jørðina (VD)

Og hann segði: »Við Guðs ríki er tað soleiðis vorðið, sum tá ið ein maður hevur lagt sáð í jørðina, (JD)

Markus

4:30

And he said, Whereunto shall we liken the kingdom of God? or with what comparison shall we compare it? (KJB)

Og hann segði, Hvørjum skulu vit líkna kongadømi Guðs? ella við hvørji samanbering skulu vit samanbera tað? (FKJ1)

Síðani segði Hann: »Hvat skulu vit líkna ríki Guds við, hvat líknilsi skulu vit nýta um tað? (VD)

Og hann segði: »Hvat skulu vit líkna Guðs ríki við, ella í hvørjum líknilsi skulu vit sýna tað fram? (JD)

Markus

4:35

And the same day, when the even was come, he saith unto them, Let us pass over unto the other side. (KJB)

Og hin sama dagin, tá ið aftanin var komin, sigur hann við teir, Latum okkum fara yvirum hinumegin. (FKJ1)

Sama dagin, táið kvøldið var komið, segði Hann við teir: »Latið okkum fara yvirum!« (VD)

Og sama dagin, tá ið komið var at kvøldi, sigur hann við teir: »Latum okkum fara yvirum!« (JD)

Markus

4:36

And when they had sent away the multitude, they took him even as he was in the ship. And there were also with him other little ships. (KJB)

Og tá ið teir høvdu sent avstað mannfjøldina, tóku teir hann enntá sum hann var inn í bátin. Og tað vóru eisini við honum aðrir lítlir bátar. (FKJ1)

So lótu teir fólkið fara og tóku Hann við, sum Hann sat í bátinum; eisini aðrir bátar fylgdust við Honum. (VD)

Og teir fara frá mannamúgvuni og taka hann við sær í bátin, sum hann var; men eisini aðrir bátar vóru í ferðini við honum. (JD)

Markus

4:37

And there arose a great storm of wind, and the waves beat into the ship, so that it was now full. (KJB)

Og tað reistist ein mikil stormur í vindi, og aldurnar brutu inn í bátin, so at hann var nú fullur. (FKJ1)

Tá kom harður stormur, og sjógvarnir brutu inn í bátin, so hann var um at fyllast. (VD)

Og harðveður brast á, og aldurnar skolaðu inn í bátin, so at báturin var um at fyllast. (JD)

Markus

4:41

And they feared exceedingly, and said one to another, What manner of man is this, that even the wind and the sea obey him? (KJB)

Og teir óttaðust ovurhondsligani, og søgdu hvør til annars, Hvørsháttar maður er hesin, at sjálvt vindurin og sjógvurin lýða hann? (FKJ1)

Teir óttaðust stórliga og søgdu hvør við annan: »Hvør er tó hesin, at bæði vindur og vatn eru Honum lýðin?« (VD)

Og teir óttaðust stórliga og søgdu hvør við annan: »Hvør er tá hesin, at bæði vindur og vatn eru honum lýðin?« (JD)

Markus

5:3

Who had his dwelling among the tombs; and no man could bind him, no, not with chains: (KJB)

Sum hevði sín bústað millum gravirnar; og eingin maður kundi binda hann, nei, ikki við ketum: (FKJ1)

Hann hevði tilhald sítt har í grøvunum, og eingin kundi longur binda hann, nei, ikki um tað so var við leinkjum. (VD)

Hann hevði tilhald sítt í gravhellunum, og eingin kundi longur fáa bundið hann, um tað so var við leinkjum; (JD)

Markus

5:6

But when he saw Jesus afar off, he ran and worshipped him, (KJB)

Men tá ið hann sá Jesus langt burturifrá, rann hann og tilbað hann, (FKJ1)

Táið hann nú sá Jesus langt burtur, rann hann til Hansara, kastaði seg niður fyri Honum (VD)

Og tá ið hann sá Jesus langt burtur, kom hann rennandi og kastaði seg niður fyri føturnar á honum (JD)

Markus

5:12

And all the devils besought him, saying, Send us into the swine, that we may enter into them. (KJB)

Og allir djevlarnir bønaðu hann, sigandi, Send okkum inn í svínini, at vit mega fara inn í tey. (FKJ1)

Og teir bóðu Hann: »Send okkum í svínini, so vit kunnu fara í tey!« (VD)

og teir bóðu hann og søgdu: »Send okkum í svínini, so at vit kunnu fara inn í tey.« (JD)

Markus

5:13

And forthwith Jesus gave them leave. And the unclean spirits went out, and entered into the swine: and the herd ran violently down a steep place into the sea, (they were about two thousand;) and were choked in the sea. (KJB)

Og við tað sama gav Jesus teim loyvi. Og teir óreinu andarnir fóru út, og fóru inn í svínini: og fylgið rann harðligani oman eitt bratt stað inn í sjógvin, (tey vóru um tvey túsund;) og vórðu kódnað í sjónum. (FKJ1)

Hann gav teimum loyvi til tað. Tá fóru hinir óreinu andarnir út og fóru í svínini; og fylgið, eini 2000 í tali, stoytti sær út av bakkanum í vatnið og druknaði í vatninum. (VD)

Og hann eftirlíkaði teimum. Og hinir óreinu andarnir fóru út og fóru í svínini; og fylgið stoyttist oman av hamrinum í vatnið, okkurt um tvey túsund í tali, og druknaði í vatninum. (JD)

Markus

5:14

And they that fed the swine fled, and told it in the city, and in the country. And they went out to see what it was that was done. (KJB)

Og teir, sum føddu svínini, flýddu, og søgdu frá tí í staðinum, og á landinum. Og tey fóru út at síggja hvat tað var sum var gjørt. (FKJ1)

Men svínahirðarnir tóku til beins og fóru og søgdu frá tí inni í staðnum og í bygdunum har. Og fólk fór út at síggja, hvat tað var, ið hent hevði. (VD)

Og hirðarnir, sum sótu hjá teimum, rýmdu og søgdu frá inni í staðinum og úti um á bygdum; og fólk fóru út at síggja, hvat tað var, sum hent var. (JD)

Markus

5:19

Howbeit Jesus suffered him not, but saith unto him, Go home to thy friends, and tell them how great things the Lord hath done for thee, and hath had compassion on thee. (KJB)

Hvussu enn er, Jesus loyvdi honum ikki, men sigur við hann, Far heim til vina tína, og sig teimum hvussu mikil ting Harrin hevur gjørt fyri teg, og hevur havt várkunn yvir teg. (FKJ1)

Hann gav honum tó ikki loyvi til tað, men segði við hann: »Far heim til tín sjálvs, til tíni egnu, og sig teimum frá stórverkunum, ið Harrin hevur gjørt fyri teg, og at Hann hevur miskunnað tær!« (VD)

Og hann loyvdi honum tað ikki, men sigur við hann: »Far tú heim til tín sjálvs og til húsfólk tíni og sig teimum, hvørjar stórar gerðir Harrin hevur gjørt ímóti tær, og hvussu hann hevur miskunnað tær.« (JD)

Markus

5:23

And besought him greatly, saying, My little daughter lieth at the point of death: I pray thee, come and lay thy hands on her, that she may be healed; and she shall live. (KJB)

Og bønaði hann mikið, sigandi, Mín lítla dóttir liggur fyri deyðanum: Eg biði teg, kom og legg tínar hendur á hana, at hon má verða grødd; og hon skal liva. (FKJ1)

Hann bað Hann bønliga og segði: »Lítla dóttir mín liggur og stríðist; hevði Tú viljað komið og lagt hendurnar á hana, so hon kann verða hjálpin og liva!« (VD)

og biður hann bønliga og sigur: »Lítla dóttir mín liggur og stríðist. Hevði tú viljað komið og lagt hendurnar á hana, at hon má sleppa undan og liva!« (JD)

Markus

5:24

And Jesus went with him; and much people followed him, and thronged him. (KJB)

Og Jesus fór við honum; og mikið fólk fylgdi honum, og trongdi hann. (FKJ1)

Tá fór Hann avstað við honum, og nógv fólk fylgdi Honum, og tey troðkaðust um Hann. (VD)

Og hann fór við honum; og ein stór mannamúgva fylgdi honum, og tey troðkaðust um hann. (JD)

Markus

5:25

And a certain woman, which had an issue of blood twelve years, (KJB)

Og ein ávís kvinna, sum hevði blóðgang tólv ár, (FKJ1)

Nú var kvinna, sum hevði havt blóðsótt í tólv ár. (VD)

Og har var ein kona, sum í tólv ár hevði havt blóðsótt; (JD)

Markus

5:33

But the woman fearing and trembling, knowing what was done in her, came and fell down before him, and told him all the truth. (KJB)

Men kvinnan, óttandi og piprandi, vitandi hvat var gjørt í sær, kom og fell niður frammi fyri honum, og segði honum allan sannleikan. (FKJ1)

Kvinnan - sum vitsti, hvat hana hevði hent - kom nú rødd og skelvandi og fall niður fyri Honum og segði Honum alt, sum tað var. (VD)

Men konan kom óttafull og piprandi, av tí at hon visti, hvat ið henni var hent, og kastaði seg niður fyri føturnar á honum, og segði honum allan sannleikan. (JD)

Markus

5:35

While he yet spake, there came from the ruler of the synagogue's house certain which said, Thy daughter is dead: why troublest thou the Master any further? (KJB)

Meðan hann enn talaði, komu frá húsinum hjá stjórnaranum av sýnagoguni ávísir sum søgdu, Dóttir tín er deyð: hví órógvart tú Meistaran longur? (FKJ1)

Meðan Hann enn talaði, komu nøkur frá sýnagogustjóranum og søgdu: »Dóttir tín er deyð; hví ómakar tú Meistaran longur!« (VD)

Meðan hann enn talaði, koma nøkur frá forstøðumanninum og siga: »Dóttir tín er sloknað. Hví ómakar tú meistaran longur?« (JD)

Markus

5:36

As soon as Jesus heard the word that was spoken, he saith unto the ruler of the synagogue, Be not afraid, only believe. (KJB)

So skjótt sum Jesus hoyrdi orðið sum varð talað, sigur hann við stjórnaran av sýnagoguni, Ver ikki ræddur, trúgv einans. (FKJ1)

Men Jesus hoyrdi orðið, ið sagt varð, og segði við sýnagogustjóran: »Óttast ikki, trúgv bert!« (VD)

Men Jesus tók ikki eftir teimum orðunum, ið talað vórðu, og sigur við forstøðumannin: »Óttast ikki! Trúgv eina!« (JD)

Markus

5:40

And they laughed him to scorn. But when he had put them all out, he taketh the father and the mother of the damsel, and them that were with him, and entereth in where the damsel was lying. (KJB)

Og tey læðu hann í háð. Men tá ið hann hevði sent tey øll út, tekur hann faðirin og móðurina at gentuni, og teir sum vóru við honum, og fer inn har sum gentan lá. (FKJ1)

Tey læðu at Honum. Men Hann koyrdi tey øll út; so tók Hann faðir og móður barnsins við Sær, og teir, ið við Honum vóru, og fór inn, hagar sum barnið var. (VD)

Og tey læðu at honum. Men hann koyrdi tey øll út, og hann tekur faðirin at barninum og móðurina og teir, sum við honum vóru, við sær og fer innar, har sum barnið lá. (JD)

Markus

5:43

And he charged them straitly that no man should know it; and commanded that something should be given her to eat. (KJB)

Og hann álegði teimum strangliga, at eingin maður skuldi vita tað; og beyð, at okkurt skuldi verða givið henni at eta. (FKJ1)

Men Hann forbeyð teimum strangliga at lata nakran fáa hetta at vita; og Hann segði, at tey skuldu geva henni at eta. (VD)

Og hann legði teimum, ríkan við, at eingin mátti fáa hetta at vita, og segði, at tey skuldu geva henni at eta. (JD)

Markus

6:11

And whosoever shall not receive you, nor hear you, when ye depart thence, shake off the dust under your feet for a testimony against them. Verily I say unto you, It shall be more tolerable for Sodom and Gomorrha in the day of judgment, than for that city. (KJB)

Og hvørsumhelst ið skal ikki taka ímóti tykkum, ella hoyra tykkum, tá ið tit fara avstað haðani, ristið støvið av undan fótum tykkara til ein vitnisburð ímóti teimum. Sanniliga sigi eg tykkum, Tað skal vera meiri úthaldiligt hjá Sodomu og Gomorrhu á dómsdeginum, enn hjá tí staðinum. (FKJ1)

Og har sum tey ikki vilja taka ímóti tykkum og ikki lurta eftir tykkum, haðani skulu tit fara burtur og rista av dustið undir fótum tykkara til vitnisburð móti teimum.« (VD)

Og hvør tann staður, sum ikki tekur ímóti tykkum og ikki hoyrir tykkum, - farið burtur haðani og ristið dustið burtur undan fótum tykkara til vitnisburðar móti teimum.« (JD)

Markus

6:16

But when Herod heard thereof, he said, It is John, whom I beheaded: he is risen from the dead. (KJB)

Men tá ið Heródes hoyrdi um tað, segði hann, Tað er Jóhannes, sum eg hálshøgdi: hann er risin frá teimum deyðu. (FKJ1)

Men táið Heródes hoyrdi tað, segði hann: »Jóhannes, sum eg læt hálshøgga, er risin upp!« (VD)

Men tá ið Heródes frætti tað, segði hann: »Tann Jóhannes, sum eg læt hálshøgga, er risin upp.« (JD)

Markus

6:26

And the king was exceeding sorry; yet for his oath's sake, and for their sakes which sat with him, he would not reject her. (KJB)

Og kongur varð avbera syrgin; tó, fyri eiðar síns skuld, og fyri sakir teirra sum sótu við honum, vildi hann ikki avvísa hana. (FKJ1)

Tá varð kongurin ógvuliga tungur; men tó vildi hann ikki vísa henni burtur - tí hann hevði svorið, og gestirnir høvdu hoyrt! (VD)

Og tó at kongurin gjørdist tungur í huga, vildi hann ikki synja henni fyri eiðanna og gestanna skuld. (JD)

Markus

6:27

And immediately the king sent an executioner, and commanded his head to be brought: and he went and beheaded him in the prison, (KJB)

Og í stundini sendi kongur ein avrættara, og skipaði hansara høvur at verða fingið: og hann fór og hálshøgdi hann í fongslinum, (FKJ1)

Kongurin sendi tí við tað sama ein av vaktini avstað og gav honum boð um at koma við høvdi hansara. / Hesin fór tá avstað og hálshøgdi hann í fangahúsinum; (VD)

Og við tað sama sendi kongurin ein vaktarmann avstað og beyð honum at heimta høvd hansara. / Og hann fór og hálshøgdi hann í fangahúsinum, (JD)

Markus

6:30

And the apostles gathered themselves together unto Jesus, and told him all things, both what they had done, and what they had taught. (KJB)

Og ápostlarnir savnaðu seg saman at Jesusi, og søgdu honum øll ting, bæði hvat teir høvdu gjørt, og hvat teir høvdu frálært. (FKJ1)

Ápostlarnir savnaðust nú aftur hjá Jesusi; og teir søgdu Honum frá øllum, ið teir høvdu gjørt, og øllum, ið teir høvdu lært. (VD)

Og ápostlarnir komu saman aftur hjá Jesusi, og teir søgdu honum frá øllum tí, sum teir høvdu gjørt, og øllum tí, sum teir høvdu lært. (JD)

Markus

6:33

And the people saw them departing, and many knew him, and ran afoot thither out of all cities, and outwent them, and came together unto him. (KJB)

Og fólkið sá teir farandi avstað, og mong kendu hann, og runnu til fóts hagar út úr øllum staðum, og komu undan teimum, og komu saman at honum. (FKJ1)

Men fólkið sá teir fara avstað, og mong kendu teir; og so streymaðu tey saman har til gongu úr øllum bygdunum og komu fyrr enn teir. (VD)

Og fólk sóu teir fara avstað, og nógv kendu teir, og tey flokkaðust saman hagar til gongu úr øllum bygdunum, og tey komu undan teimum. (JD)

Markus

6:34

And Jesus, when he came out, saw much people, and was moved with compassion toward them, because they were as sheep not having a shepherd: and he began to teach them many things. (KJB)

Og Jesus, tá ið hann kom út, sá mikið fólk, og varð rørdur við várkunn mótvegis teimum, av tí at tey vóru sum seyðir, ei havandi hirða: og hann fór undir at læra tey mong ting. (FKJ1)

Táið Hann tí kom upp á land, sá Hann nógv fólk; og Honum tykti hjartaliga synd í teimum, tí tey vóru sum seyður, ið ongan hirða hevur; og Hann fór at læra tey nógv. (VD)

Og tá ið hann kom upp á land, sá hann eina stóra mannfjøld, og honum tókti hjartaliga synd í teimum, tí at tey vóru sum seyðir, ið ongan hirða hava; og hann tók undir at læra tey mangt. (JD)

Markus

6:36

Send them away, that they may go into the country round about, and into the villages, and buy themselves bread: for they have nothing to eat. (KJB)

Send tey avstað, at tey mega fara inn í landið her runt umkring, og inn í bygdirnar, og keypa sær breyð: tí at tey hava einkið at eta. (FKJ1)

Lat tey fara avstað, so tey fáa farið í garðarnar og bygdirnar her rundanum og keypt sær okkurt at eta!« (VD)

Lat tey fara frá tær, so at tey kunnu koma til garðarnar og bygdirnar her í nánd og keypa sær okkurt at eta.« (JD)

Markus

6:41

And when he had taken the five loaves and the two fishes, he looked up to heaven, and blessed, and brake the loaves, and gave them to his disciples to set before them; and the two fishes divided he among them all. (KJB)

Og tá ið hann hevði tikið tey fimm breyðini og teir báðar fiskarnar, hugdi hann upp til himins, og vælsignaði, og breyt breyðini, og gav tey til lærusveina sína at seta frammanfyri teimum; og teir báðar fiskarnar deildi hann millum tey øll. (FKJ1)

So tók Hann hini fimm breyðini og fiskarnar báðar, hugdi upp móti himli og signaði. Síðani breyt Hann breyðini og gav lærisveinunum tey at lata fólkið fáa, og Hann býtti fiskarnar báðar millum tey øll. (VD)

Og hann tók hini fimm breyðini og báðar fiskarnar og leit upp til himmals og vælsignaði; og hann breyt breyðini og fekk lærusveinunum tey at bera teimum; og báðar fiskarnar býtti hann eisini sundur ímillum øll. (JD)

Markus

6:44

And they that did eat of the loaves were about five thousand men. (KJB)

Og teir, sum ótu av breyðunum, vóru umleið fimm túsund menn. (FKJ1)

Teir, ið høvdu etið breyðini, vóru 5000 menn. (VD)

Og teir, sum etið høvdu breyðini, vóru fimm túsund menn í tali. (JD)

Markus

6:51

And he went up unto them into the ship; and the wind ceased: and they were sore amazed in themselves beyond measure, and wondered. (KJB)

Og hann fór upp til teirra inn í bátin; og vindurin steðgaði: og teir vóru sára ógvaðir í sær sjálvum útum mát, og undraðust. (FKJ1)

So kom Hann inn í bátin til teirra, og vindurin makaði. Og teir vórðu stórliga ovfarnir, heilt ómetaliga. (VD)

Og hann steig inn í bátin til teirra, og vindurin makaði. Og teir vórðu rættiliga ovfarnir av bilsni. (JD)

Markus

6:52

For they considered not the miracle of the loaves: for their heart was hardened. (KJB)

Tí at teir hugleiddu ikki kraftarverk breyðanna: tí at teirra hjarta var hert. (FKJ1)

Tí teir høvdu ikki fingið skil av tí, sum hent hevði við breyðunum, nei, hjarta teirra var hart. (VD)

Tí at teir høvdu ikki skilt tað, sum hent var við breyðunum; men hjarta teirra var hert. (JD)

Markus

7:1

Then came together unto him the Pharisees, and certain of the scribes, which came from Jerusalem. (KJB)

Tá komu saman til hansara Phariseararnir, og ávísir av hinum skriftlærdu, sum komu frá Jerusalem. (FKJ1)

Fariseararnir og nakrir av hinum skriftlærdu, sum komnir vóru úr Jerúsalem, savnaðust nú um Hann. (VD)

Fariseararnir og nakrir av hinum skriftlærdu, ið komnir vóru frá Jerúsalem, koma saman til hansara. (JD)

Markus

7:2

And when they saw some of his disciples eat bread with defiled, that is to say, with unwashen, hands, they found fault. (KJB)

Og tá ið teir sóu summar av hansara lærusveinum eta breyð við óreinum, tað vil siga, við ótváaðum hondum, funnu teir feil. (FKJ1)

Teir fingu tá at síggja nakrar av lærisveinum Hansara eta við »vanheiløgum«, tað er óvaskaðum, hondum. (VD)

Og tá ið teir sóu, at nakrir av lærusveinum hansara fingu sær at eta við vanhalgaðum hondum, tað er, við ótváaðum hondum; - (JD)

Markus

7:4

And when they come from the market, except they wash, they eat not. And many other things there be, which they have received to hold, as the washing of cups, and pots, brasen vessels, and of tables. (KJB)

Og tá ið teir koma av torginum, uttan teir tvái sær, eta teir ikki. Og mong onnur ting tað veri seg sum teir hava tikið við at halda, so sum tváingin av bikørum, og grýtum, kopar íløtum, og av borðum. (FKJ1)

Táið teir koma av torginum, eta teir heldur ikki, fyrrenn teir hava vaskað sær; og mangt annað er, sum teir hava viðtikið at halda, vask av bikarum, krússum, koparíløtum og beinkjum. (VD)

og tá ið teir koma heim av torgi, fáa teir sær ikki mat, uttan teir hava tváað sær áður; og mangt annað er, sum teir hava tikið sær fyri at halda fast við, reinsan av bikarum og konnum og koparketlum og beinkjum - (JD)

Markus

7:5

Then the Pharisees and scribes asked him, Why walk not thy disciples according to the tradition of the elders, but eat bread with unwashen hands? (KJB)

Tá spurdu Phariseararnir og hinir skriftlærdu hann, Hví ganga ikki tínir lærusveinar samsvarandi við sið hinna eldru, men eta breyð við ótváaðum hondum? (FKJ1)

Tí spurdu Fariseararnir og hinir skriftlærdu Hann: »Hví ganga lærisveinar Tínir ikki eftir viðtøku hinna gomlu, men eta við vanheiløgum hondum?« (VD)

tá spurdu Fariseararnir og hinir skriftlærdu hann: »Hví fylgja lærusveinar tínir ikki gomlum fedranna siði, men fáa sær mat við vanhalgaðum hondum?« (JD)

Markus

7:7

Howbeit in vain do they worship me, teaching for doctrines the commandments of men. (KJB)

Hvussu enn er, til fánýtis tilbiðja tey meg, frálærandi fyri Guðslærur boðini hjá monnum. (FKJ1)

Og tey dýrka Meg til einkis, við tað at tey læra lærdómar, ið eru menniskjaboð.« (VD)

Men til einkis dýrka tey meg, tá ið tey læra lærdómir, ið eru mannaboð.« (JD)

Markus

7:8

For laying aside the commandment of God, ye hold the tradition of men, as the washing of pots and cups: and many other such like things ye do. (KJB)

Tí at, leggjandi til viks boðið hjá Guði, halda tit siðin hjá monnum, so sum tváingina av grýtum og bikørum: og mong onnur slík ting gera tit.  (FKJ1)

Tit beina boð Guds av vegnum og halda viðtøku manna!« (VD)

Tit skoyta ikki Guðs boðum, men halda fast við mannasiðir.« (JD)

Markus

7:11

But ye say, If a man shall say to his father or mother, It is Corban, that is to say, a gift, by whatsoever thou mightest be profited by me; he shall be free. (KJB)

Men tit siga, Um ein maður skal siga til sín faðir ella móður, Tað er Corban, tað vil siga, ein gáva, við hvørjumsumhelst tú máttirt verðið gagnaður av mær; hann skal vera fríur. (FKJ1)

Men tit siga: »Táið maður sigur við faðir ella móður: »Tað, sum tú skuldi fingið frá mær til hjálpar, skal vera korban«« (tað er tempulgáva) (VD)

Men tit siga: »Um ein maður sigur við faðir sín ella móður sína: »Hetta, sum tú kundi havt hjálp í frá mær, skal vera ein korban (tað er: ein tempulgáva)«, (JD)

Markus

7:16

If any man have ears to hear, let him hear. (KJB)

Um nakar maður havi oyru at hoyra, lat hann hoyra. (FKJ1)

Tann, sum hevur oyru at hoyra við, hann hoyri!« (VD)

[Um nakar hevur oyru at hoyra við, hann hoyri!«]* (JD)

*Hetta versið er ikki í nógvum av teimum elstu handskriftunum.

Markus

7:22

Thefts, covetousness, wickedness, deceit, lasciviousness, an evil eye, blasphemy, pride, foolishness: (KJB)

Tjóvaríir, ágirnd, vondska, tølan, skammloysi, eitt ónt eyga, Guðsspottan, hugmóð, fávitska: (FKJ1)

hor, havisjúka, óndskapur, svik, skammloysi, øvund, spottan, hugmóð, fávitska. (VD)

hordómur, ágirnd, illskapur, svik, ólíkligskapur, øvund, spottan, hugmóð, óspekt. (JD)

Markus

7:24

And from thence he arose, and went into the borders of Tyre and Sidon, and entered into an house, and would have no man know it: but he could not be hid. (KJB)

Og haðani reistist hann, og fór inn í landamørkini av Týrus og Sidon, og fór inn í eitt hús, og vildi hava ongan mann at vita tað: men hann kundi ei vera fjaldur. (FKJ1)

Hann reistist nú og fór haðani, til landið við Týrus og Sidon. Har fór Hann inn í eitt hús og vildi ikki, at nakar skuldi fáa tað at vita. Og kortini duldist tað ikki; (VD)

Og hann stóð upp og fór burtur haðani til bygdarløgini við Týrus. Og hann fór inn í eini hús og vildi ikki, at nakar skuldi vita av; men hann kundi ikki vera duldur. (JD)

Markus

7:25

For a certain woman, whose young daughter had an unclean spirit, heard of him, and came and fell at his feet: (KJB)

Tí ein ávís kvinna, hvørs unga dóttir hevði ein óreinan anda, hoyrdi um hann, og kom og fell við hansara føtur: (FKJ1)

nei, móðir eina smágentu, ið hevði óreinan anda, hevði hoyrt um Hann, og kom við tað sama og fall niður fyri fótum Hansara. (VD)

Men við tað sama ein kona hoyrdi tíðindi um hann, - hon átti eina lítla dóttur, sum hevði ein óreinan anda - kom hon og fell honum til fóta. (JD)

Markus

7:27

But Jesus said unto her, Let the children first be filled: for it is not meet to take the children's bread, and to cast it unto the dogs. (KJB)

Men Jesus segði við hana, Lat børnini fyrst verða mettaði: tí at tað er ikki sømiligt at taka breyðið hjá børnunum, og at kasta tað yvirat hundunum. (FKJ1)

Men Hann segði við hana: »Lat børnini fyrst verða mett! Tað er ikki rætt at taka breyð barnanna og blaka tað fyri hinar smáu hundar.« (VD)

Og hann segði við hana: »Lat fyrst børnini eta seg mett; tí at tað er ikki vakurt at taka breyðið hjá børnunum og blaka hundunum tað.« (JD)

Markus

7:28

And she answered and said unto him, Yes, Lord: yet the dogs under the table eat of the children's crumbs. (KJB)

Og hon svaraði og segði við hann, Ja, Harri: hundarnir undir borðinum tó eta av molunum hjá børnunum. (FKJ1)

Hon svaraði Honum: »Tað er satt, Harri! Hinir smáu hundar eta jú eisini undir borðinum av molum barnanna.« (VD)

Men hon svaraði og sigur við hann: »Satt er tað, Harri, men hundarnir eta tó undir borðinum av molunum hjá børnunum.« (JD)

Markus

7:31

And again, departing from the coasts of Tyre and Sidon, he came unto the sea of Galilee, through the midst of the coasts of Decapolis. (KJB)

Og aftur, farandi avstað frá umráðunum av Týrus og Sidon, kom hann at Galileu sjógvinum, ígjøgnum miðjuna av umráðum Decapolis. (FKJ1)

Táið Hann fór avstað aftur úr landinum við Týrus, kom Hann gjøgnum Sidon til vatnið í Galilea, mitt ígjøgnum Dekapolislandið. (VD)

Og hann fór avstað aftur úr bygdarløgunum við Týrus og ferðaðist gjøgnum Sidon til vatnið í Galileu mitt gjøgnum bygdarløgini í Dekapolis. (JD)

Markus

8:1

In those days the multitude being very great, and having nothing to eat, Jesus called his disciples unto him, and saith unto them, (KJB)

Í teimum døgum, mannfjøldin verandi sera mikil, og havandi einkið at eta, kallaði Jesus sínar lærusveinar til sín, og sigur við teir, (FKJ1)

Á hesum somu døgum, táið har aftur var nógv fólk, og tey einki høvdu at eta, rópti Hann lærisveinar Sínar og segði við teir: (VD)

Um hetta leitið, tá ið aftur stór mannamúgva var saman komin, og tey einki høvdu at eta, rópar hann lærusveinarnar til sín og sigur við teir: (JD)

Markus

8:6

And he commanded the people to sit down on the ground: and he took the seven loaves, and gave thanks, and brake, and gave to his disciples to set before them; and they did set them before the people. (KJB)

Og hann beyð fólkinum at setast niður á jørðina: og hann tók tey sjey breyðini, og veitti tøkkir, og breyt, og gav til lærusveina sína at seta frammanfyri teimum; og teir settu tey frammanfyri fólkinum. (FKJ1)

Tá segði Hann við fólkið, at tey skuldu seta seg niður á jørðina. So tók Hann hini sjey breyðini, takkaði, breyt tey og gav lærisveinum Sínum tey, fyri at teir skuldu bera tey um; teir løgdu tey so fyri fólkið. (VD)

Og hann býður mannamúgvuni at seta seg niður á jørðina; og hann tók tey sjey breyðini, takkaði og breyt tey sundur og fekk lærusveinum sínum tey, at teir skuldu bera tey um; og teir bóru tey um í mannamúgvuni. (JD)

Markus

8:7

And they had a few small fishes: and he blessed, and commanded to set them also before them. (KJB)

Og teir høvdu nakrar smáar fiskar: og hann vælsignaði, og beyð at seta teir eisini frammanfyri teimum. (FKJ1)

Teir høvdu eisini nakrar fáar smáfiskar; Hann signaði teir og beyð, at eisini teir skuldu verða lagdir fyri tey. (VD)

Og teir høvdu nakrar fáar smáfiskar, og hann vælsignaði teir og segði, at teir eisini skuldu verða bornir um. (JD)

Markus

8:9

And they that had eaten were about four thousand: and he sent them away. (KJB)

Og teir, sum høvdu etið, vóru um fýra túsund: og hann sendi tey avstað. (FKJ1)

Men teir vóru um 4000. So læt Hann tey fara. (VD)

Men tey vóru okkurt um fýra túsund. Og hann læt tey fara avstað. (JD)

Markus

8:17

And when Jesus knew it, he saith unto them, Why reason ye, because ye have no bread? perceive ye not yet, neither understand? have ye your heart yet hardened? (KJB)

Og tá ið Jesus vitsti tað, sigur hann við teir, Hví tingast tit, av tí at tit einkið breyð hava? fata tit ikki enn, eiheldur skilja? hava tit tykkara hjarta enn hert? (FKJ1)

Men táið Hann varð varur við hetta, segði Hann við teir: »Hví tosa tit um tað, at tit einki breyð hava við? Fata tit ikki enn, og skilja tit ikki? Er hjarta tykkara so hart? (VD)

Og tá ið hann varð varur við hetta, sigur hann við teir: »Hví hugsa tit um tað, at tit einki breyð hava við? Skyna tit ikki enn, ella skilja tit ikki? Er hjartað í tykkum hert? (JD)

Markus

8:21

And he said unto them, How is it that ye do not understand? (KJB)

Og hann segði við teir, Hvussu er tað at tit ikki skilja? (FKJ1)

Hann segði við teir: »Hvussu ber tað tá til, at tit fata ikki enn?« (VD)

Og hann segði við teir: »Fata tit ikki enn?« (JD)

Markus

8:22

And he cometh to Bethsaida; and they bring a blind man unto him, and besought him to touch him. (KJB)

Og hann kemur til Bethsaidu; og tey føra ein blindan mann til hansara, og bønaðu hann at nema við hann. (FKJ1)

So komu teir til Betsaida. Og tey komu til Hansara við einum blindum og bóðu Hann nema við hann. (VD)

Og teir koma til Betsajdu. Og tey leiða ein blindan mann til hansara og biðja hann um at nema við hann. (JD)

Markus

8:24

And he looked up, and said, I see men as trees, walking. (KJB)

Og hann hugdi upp, og segði, Eg síggi menn sum trø, gangandi. (FKJ1)

Hann hugdi upp og segði: »Eg síggi menniskjuni; tí eg síggi tey ganga um, eins og trø.« (VD)

Og hann hugdi upp og segði: »Eg síggi fólkini; tí at eg hómi tey ganga íkring, rætt sum trø.« (JD)

Markus

8:26

And he sent him away to his house, saying, Neither go into the town, nor tell it to any in the town. (KJB)

Og hann sendi hann avstað heim til húsar hansara, sigandi, Hvørki far inn í býin, ella sig tað fyri nøkrum í býinum. (FKJ1)

Hann sendi hann tá heim til hansara sjálvs og segði: »Tú mást ikki fara inn í bygdina, ei heldur siga nøkrum í bygdini tað.« (VD)

Og hann sendi hann heim til sín og segði: »Tú mást ikki fara inn í bygdina, [og heldur ikki mást tú siga nøkrum í bygdini frá.«]* (JD)

*Hesi orðini standa ikki í summum av teimum elstu handskriftunum.

Markus

8:29

Exo 3:14

And he saith unto them, But whom say ye that I am? And Peter answereth and saith unto him, Thou art the Christ. (KJB)

Og hann sigur við teir, Men hvønn siga tit at eg eri? Og Pætur svarar og sigur við hann, Tú ert Christus˜. (FKJ1)

Hann spurdi teir: »Men tit, hvønn siga tit Meg vera?« Pætur svaraði Honum: »Tú ert Kristus.« (VD)

Og hann spurdi teir: »Men tit, hvønn siga tit meg vera?« Pætur svaraði og sigur við hann: »Tú ert Kristus.« (JD)

Markus

8:35

For whosoever will save his life shall lose it; but whosoever shall lose his life for my sake and the gospel's, the same shall save it. (KJB)

Tí at hvørsumhelst ið vil frelsa sítt lív, skal missa tað; men hvørsumhelst ið skal missa sítt lív fyri mína skyld og gleðiboðskaparins, hin sami skal frelsa tað. (FKJ1)

Tí tann, sum vil bjarga lívinum, skal missa tað; men tann, sum missir lív sítt fyri Mína skuld og fyri evangeliums skuld, skal frelsa tað. (VD)

Tí at tann, ið vil bjarga lívi sínum, skal missa tað, men tann, ið missir lív sítt fyri mínar og gleðiboðskaparins sakir, skal bjarga tí. (JD)

Markus

9:3

And his raiment became shining, exceeding white as snow; so as no fuller on earth can white them. (KJB)

Og hansara klædnabúni varð skínandi, avbera hvítur sum snjó; soleiðis sum eingin reinsari á jørð kann bleikja tey. (FKJ1)

og klæði Hansara vórðu skínandi, ógvuliga hvít, hvítari, enn nakar bleikjari á jørðini kann gera klæði. (VD)

Og klæði hansara vórðu skínandi bjørt, hvít sum fann, hvítari enn nakar maður á foldum, sum hevur klæði á bliki, kann fáa tey. (JD)

Markus

9:7

And there was a cloud that overshadowed them: and a voice came out of the cloud, saying, This is my beloved Son: hear him. (KJB)

Og har var eitt skýggj, sum skuggaði yvir teir: og ein rødd kom út úr skýgginum, sigandi, Hesin er mín háttelskaði Sonur: hoyrið hann. (FKJ1)

Tá kom skýggj og skuggaði yvir teir, og rødd kom úr skýnum: »Hesin er Sonur Mín, hin elskaði - hoyrið Hann!« (VD)

Og eitt skýggj kom og skuggaði yvir teimum, og ein rødd kom út úr skýnum: »Hesin er sonur mín, hin elskaði. Lýðið á hann!« (JD)

Markus

9:8

And suddenly, when they had looked round about, they saw no man any more, save Jesus only with themselves. (KJB)

Og brádliga, tá ið teir høvdu hugt runt umkring, sóu teir ongan mann meira, uttan Jesus eina hjá teimum sjálvum. (FKJ1)

Og alt í einum, táið teir hugdu rundan um seg, sóu teir ongan hjá sær longur uttan Jesus eina. (VD)

Og í sama viðbragdi, tá ið teir litu um seg, sóu teir ongan meira uttan Jesus einsamallan hjá teimum. (JD)

Markus

9:12

And he answered and told them, Elias verily cometh first, and restoreth all things; and how it is written of the Son of man, that he must suffer many things, and be set at nought. (KJB)

Og hann svaraði og segði teimum, Elias sanniliga kemur fyrst, og endurbøtir øll ting; og hvussu tað stendur skrivað um Menniskjusonin, at hann má líða mong ting, og verða gjørdur til einkiðs. (FKJ1)

Hann svaraði teimum: »Elias kemur fyrst og beinir alt aftur í lag; og hvussu er skrivað um Menniskjasonin? At Hann skal líða nógv og verða vanvirdur. (VD)

Men hann segði við teir: »Elia kemur fyrst og førir alt aftur í lag; og hvussu er skrivað um menniskjusonin? At hann skal líða mangt og verða vanvirdur. (JD)

Markus

9:16

And he asked the scribes, What question ye with them? (KJB)

Og hann spurdi hinar skriftlærdu, Hvat spyrjast tit við teir? (FKJ1)

Tá spurdi Hann teir: »Hvat kjakast tit við teir um?« (VD)

Og hann spurdi tey: »Hvat skifta tit orð við teir um?« (JD)

Markus

9:23

Jesus said unto him, If thou canst believe, all things are possible to him that believeth. (KJB)

Jesus segði við hann, Um tú kanst trúgva, øll ting eru møgulig fyri honum sum trýr. (FKJ1)

Jesus segði við hann: »Um Eg eri mentur! Alt er honum møguligt, sum trýr!« (VD)

Men Jesus segði við hann: »Um tú ert mentur! Alt er møguligt fyri honum, sum trýr.« (JD)

Markus

9:24

And straightway the father of the child cried out, and said with tears, Lord, I believe; help thou mine unbelief. (KJB)

Og beinanvegin rópti barnsins faðir út, og segði við tárum, Harri, eg trúgvi; hjálp tú míni vantrúgv. (FKJ1)

Við tað sama rópti faðir barnsins: »Eg trúgvi - hjálp vantrúgv míni!« (VD)

Í stundini skar barnsins faðir í róp og segði: »Eg trúgvi; hjálp tú vantrúgv míni!« (JD)

Markus

9:27

But Jesus took him by the hand, and lifted him up; and he arose. (KJB)

Men Jesus tók í hondina á honum, og lyfti hann upp; og hann reistist. (FKJ1)

Men Jesus tók í hond hansara og reisti hann upp; tá reistist hann. (VD)

Men Jesus tók í hondina á honum og reisti hann upp, og hann reis á føtur. (JD)

Markus

9:29

And he said unto them, This kind can come forth by nothing, but by prayer and fasting. (KJB)

Og hann segði við teir, Hetta slagið kann koma út við ongum, uttan við bøn og føstu. (FKJ1)

Hann svaraði teimum: »Hetta slagið rekst ikki út við nøkrum uttan við bøn og føstu.« (VD)

Og hann segði við teir: »Hetta slagið fer ikki út við nøkrum, uttan við bøn [og føstu].*« (JD)

* Hesi bæði orðini eru ikki í summum av teimum elstu handskriftinum.

Markus

9:31

For he taught his disciples, and said unto them, The Son of man is delivered into the hands of men, and they shall kill him; and after that he is killed, he shall rise the third day. (KJB)

Tí hann lærdi sínar lærusveinar, og segði við teir, Menniskjusonurin verður givin upp í mannahendur, og teir skulu drepa hann; og eftir at hann er dripin, skal hann rísa hin triðja dagin. (FKJ1)

 Tí Hann lærdi lærisveinar Sínar og segði við teir: »Menniskjasonurin verður givin menniskjum upp í hendur, og tey skulu drepa Hann; og táið Hann er dripin, skal Hann rísa upp tríggjar dagar eftir.« (VD)

tí at hann lærdi lærusveinar sínar og segði við teir: »Menniskjusonurin verður givin upp í mannahendur; og tey skulu drepa hann, og tá ið hann er dripin, skal hann tríggjar dagar aftaná rísa upp.« (JD)

Markus

9:33

And he came to Capernaum: and being in the house he asked them, What was it that ye disputed among yourselves by the way? (KJB)

Og hann kom til Capernaum: og, verandi inni í húsinum, spurdi hann teir, Hvat var tað sum tit umrøddu tykkara millum eftir veginum? (FKJ1)

Teir komu nú til Kapernaum; og táið Hann var komin inn í húsið, spurdi Hann teir: »Hvat var tað, tit tosaðu saman um á vegnum?« (VD)

Og teir komu til Kapernaum; og tá ið hann var komin heim til húsa, spurdi hann teir: »Hvat var tað, sum tit talaðu saman um á veginum?« (JD)

Markus

9:42

And whosoever shall offend one of these little ones that believe in me, it is better for him that a millstone were hanged about his neck, and he were cast into the sea. (KJB)

Og hvørsumhelst ið skal volda einum av hesum smáu, sum trúgva á meg, meinboga, tað er betri fyri hann, at ein mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður inn í sjógvin. (FKJ1)

Men tann, ið verður einum av hesum smáu, sum trúgva, til ástoyt, honum var tað betri, at mylnusteinur varð hongdur um háls hansara, og hann varð kastaður í havið. (VD)

Og tann, ið er ein meinbogi fyri einum av hesum smáu, sum trúgva, honum var tað nógv betri, um mylnusteinur hekk um hálsin á honum, og hann varð kastaður í havið. (JD)

Markus

9:44

Where their worm dieth not, and the fire is not quenched. (KJB)

Har ormur teirra ikki doyr, og eldurin verður ikki sløktur. (FKJ1)

har ormur teirra doyr ikki, og eldurin sløknar ikki. (VD)

Har sum ormur teirra ikki doyr, og eldurin ikki sloknar. (JD)

44 og 46 bæði=48 og tey standa ikki í teimum elstu handritunum.

Markus

9:45

And if thy foot offend thee, cut it off: it is better for thee to enter halt into life, than having two feet to be cast into hell, into the fire that never shall be quenched: (KJB)

Og um fótur tín voldi tær meinboga, sker hann av: tað er betri hjá tær at ganga haltur inn til lívs, enn, havandi tveir føtur, at verða kastaður inn í helviti, inn í eldin sum aldri skal verða sløktur: (FKJ1)

Um fótur tín freistar teg, so høgg hann av! Tað er tær betri at ganga lamin inn til lívið enn at hava báðar føturnar og verða kastaður í Helviti, (VD)

Og um fótur tín freistar teg, tá høgg hann av; tí at betri er tær at ganga lamin inn til lívið enn at hava báðar føtur og verða kastaður í helviti. (JD)

Markus

9:47

And if thine eye offend thee, pluck it out: it is better for thee to enter into the kingdom of God with one eye, than having two eyes to be cast into hell fire: (KJB)

Og um eyga títt voldi tær meinboga, slít tað út: tað er betri hjá tær at ganga inn í kongadømi Guðs við einum eyga, enn, havandi tvey eygu, at verða kastaður inn í hel-eld: (FKJ1)

Og um eyga títt freistar teg, so rív tað út! Tað er tær betri at ganga einoygdur inn í ríki Guds enn at hava bæði eyguni og verða kastaður í Helviti, (VD)

Og um eyga títt freistar teg, tá slít tað út; tí at betur er tær at ganga einoygdur inn í Guðs ríki enn at hava bæði eygu og verða kastaður í helviti? (JD)

Markus

9:49

For every one shall be salted with fire, and every sacrifice shall be salted with salt. (KJB)

Tí at hvør og ein skal verða saltaður við eldi, og hvørt sláturoffur skal verða saltað við salti. (FKJ1)

Tí ein og hvør skal verða saltaður við eldi, og eitt og hvørt offur skal verða saltað við salti. (VD)

Tí at ein og hvør skal verða saltaður við eldi, [eins og eitt og hvørt offur skal verða saltað við salti.]*

*Stendur ikki í nógvum av teimum elstu handskriftunum. (JD)

Markus

10:7

For this cause shall a man leave his father and mother, and cleave to his wife; (KJB)

Fyri hesa grund skal maður fara frá faðir sínum og móður, og krøkja seg til konu sína; (FKJ1)

Tí skal maðurin fara frá faðir sínum og móður síni og halda seg til konu sína, (VD)

Tí skal maður fara frá faðir sínum og móður síni, [og halda seg til konu sína,]* (JD)

*Hesi orðini eru ikki í summum av teimum elstu handritunum.

Markus

10:10

And in the house his disciples asked him again of the same matter. (KJB)

Og inni í húsinum spurdu hansara lærusveinar hann aftur um tað sama evnið. (FKJ1)

Heima við hús spurdu lærisveinarnir Hann aftur um hetta. (VD)

Og heima við hús spurdu lærusveinar hansara hann aftur um hetta. (JD)

Markus

10:21

Then Jesus beholding him loved him, and said unto him, One thing thou lackest: go thy way, sell whatsoever thou hast, and give to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, take up the cross, and follow me. (KJB)

Jesus tá, skoðandi hann, elskaði hann, og segði við hann, Eitt ting vantart tær: far tín veg, sel hvatsumhelst tú hevurt, og gev til tey fátæku, og tú skalt hava dýrgrip í himni: og kom, tak upp krossin, og fylg mær. (FKJ1)

Tá hugdi Jesus uppá hann, fekk kærleika til hansara og segði við hann: »Eitt fattast tær: Far avstað, sel alt, ið tú eigur, og gev hinum fátæku tað! So skalt tú eiga skatt í Himli; kom so og fylg Mær!« (VD)

Men Jesus hugdi upp á hann og fekk yndi til hansara og segði við hann: »Eitt vantar tær: Far og sel alla ogn tína og gev teimum fátæku, og tú skalt eiga dýran grip í himli; og kom so og fylg mær!« (JD)

Markus

10:24

And the disciples were astonished at his words. But Jesus answereth again, and saith unto them, Children, how hard is it for them that trust in riches to enter into the kingdom of God! (KJB)

Og lærusveinarnir vórðu bilsnir at orðum hansara. Men Jesus tekur til orða aftur, og sigur við teir, Børn, hvør torført tað er hjá teimum, sum troysta á ríkidømir, at ganga inn í kongadømi Guðs! (FKJ1)

Ræðsla kom á lærisveinarnar av orðum Hansara. Tá tók Jesus aftur til orða og segði við teir: »Børn! Hvussu torført er ikki teimum, ið seta álit sítt á ríkdóm, at koma inn í ríki Guds! (VD)

Men ræðsla kom á lærusveinarnar av orðum hansara. Men Jesus tók aftur til orða og sigur við teir: »Børn míni, hvør torført er tað [hjá teimum, ið seta álit sítt á ríkidømi]* at koma inn í Guðs ríki! (JD)

*Hesi orðini eru ikki í summum av teimum elstu handskriftunum.

Markus

10:25

It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God. (KJB)

Tað er lættari hjá einum kameli at fara ígjøgnum eitt nálareyga, enn hjá einum ríkum manni at ganga inn í kongadømi Guðs. (FKJ1)

Lættari er kameli at fara gjøgnum nálareyga, enn ríkum at fara inn í ríki Guds.« (VD)

Tað er lættari hjá einum kameli at sleppa ígjøgnum eitt nálareyga, enn hjá einum ríkum at koma inn í Guðs ríki!« (JD)

Markus

10:29

And Jesus answered and said, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or brethren, or sisters, or father, or mother, or wife, or children, or lands, for my sake, and the gospel's, (KJB)

Og Jesus svaraði og segði, Sanniliga sigi eg tykkum, Tað er eingin maður sum hevur eftirlatið hús, ella brøður, ella systrar, ella faðir, ella móður, ella konu, ella børn, ella jarðir, fyri mína skyld, og gleðiboðskaparins, (FKJ1)

Jesus svaraði: »Sanniliga, sigi Eg tykkum: Eingin er, sum er farin frá húsi, brøðrum, systrum, móður, faðir, børnum ella jørð fyri Mína skuld og fyri evangeliums skuld, (VD)

Jesus segði: »Sanniliga sigi eg tykkum: Tann er eingin, sum er farin frá húsi ella brøðrum ella systrum ella móður ella faðir ella børnum ella jørðum fyri mína skuld og gleðiboðskaparins skuld, (JD)

Markus

10:34

And they shall mock him, and shall scourge him, and shall spit upon him, and shall kill him: and the third day he shall rise again. (KJB)

Og teir skulu háða hann, og skulu húðfletta hann, og skulu spýta uppá hann, og skulu drepa hann: og hin triðja dag skal hann rísa aftur. (FKJ1)

Teir skulu spotta Hann, spýta á Hann, húðfleingja Hann og drepa Hann, og tríggjar dagar eftir skal Hann rísa upp.« (VD)

og teir skulu spotta hann og spýta á hann og húðfleingja hann og drepa hann, og tríggjar dagar aftaná skal hann rísa upp.« (JD)

Markus

10:39

And they said unto him, We can. And Jesus said unto them, Ye shall indeed drink of the cup that I drink of; and with the baptism that I am baptized withal shall ye be baptized: (KJB)

Og teir søgdu við hann, Vit kunnu. Og Jesus segði við teir, Tit skulu víst drekka av tí bikarinum sum eg drekki av; og við tí dópi, sum eg eri doyptur við, skulu tit verða doyptir: (FKJ1)

Teir svaraðu Honum: »Tað kunnu vit!« Tá segði Jesus við teir: »Kalikin, ið Eg drekki, skulu tit drekka, og við dópinum, ið Eg verði doyptur við, skulu tit doypast; (VD)

Men teir søgdu við hann: »Tað kunnu vit.« Men Jesus segði við teir: »Ta skál, sum eg tømi, skulu tit tøma, og tí dópi, sum eg verði doyptur við, skulu tit verða doyptir við; (JD)

Markus

10:43

But so shall it not be among you: but whosoever will be great among you, shall be your minister: (KJB)

Men soleiðis skal tað ikki vera tykkara millum: men hvørsumhelst ið vil vera mikil tykkara millum, skal vera tænari tykkara: (FKJ1)

So er ikki hjá tykkum; nei, tann tykkara, sum stórur vil verða, skal vera tænari tykkara; (VD)

Men soleiðis er ikki hjá tykkum; men tann, ið vil verða stórur tykkara millum, hann skal vera tænari tykkara; (JD)

Markus

10:44

And whosoever of you will be the chiefest, shall be servant of all. (KJB)

Og hvørsumhelst av tykkum ið vil vera hin fremsti, skal vera tænari hjá øllum. (FKJ1)

og tann, ið fremstur vil verða av tykkum, skal vera trælur hjá øllum. (VD)

og tann, ið vil verða fremstur av tykkum, hann skal vera trælur hjá øllum. (JD)

Markus

10:46

And they came to Jericho: and as he went out of Jericho with his disciples and a great number of people, blind Bartimaeus, the son of Timaeus, sat by the highway side begging. (KJB)

Og teir komu til Jericho: og sum hann fór út úr Jericho við sínum lærusveinum og einum stórum tali av fólki, sat blindi Bartimæus, sonur Timæusar, við síðuna av alfaraveginum biddandi. (FKJ1)

Teir komu nú til Jeriko. Og táið Hann fór út úr Jeriko saman við lærisveinum Sínum og nógvum fólki, sat sonur Timeus, Bartimeus, blindur biddari, við vegin. (VD)

Og teir koma til Jeriko. Og tá ið hann fór út úr Jeriko og lærusveinar hansara og ein stór mannfjøld við, sat Bartimeus, sonur Timeusar, ein blindur biddari, har við vegin. (JD)

Markus

10:49

And Jesus stood still, and commanded him to be called. And they call the blind man, saying unto him, Be of good comfort, rise; he calleth thee. (KJB)

Og Jesus stóð stillur, og beyð hann at verða kallaðan. Og teir kalla hin blinda mannin, sigandi við hann, Ver við góða uggan, rís; hann kallar teg. (FKJ1)

Tá steðgaði Jesus og segði: »Rópið hann higar!« Tey róptu so hin blinda og søgdu við hann: »Ver hugreystur, reis teg upp, Hann rópar teg!« (VD)

Og Jesus steðgaði og segði: »Rópið hann higar!« Og tey rópa hin blinda og siga við hann: »Hav gott treyst, reis teg upp, hann rópar teg!« (JD)

Markus

10:50

And he, casting away his garment, rose, and came to Jesus. (KJB)

Og hann, kastandi frá sær klæði sítt, reis, og kom til Jesu. (FKJ1)

Tá kastaði hann kappan av sær, leyp á føtur og kom til Jesus. (VD)

Men hann kastaði kappan av sær, sprakk á føtur og kom til Jesus. (JD)

Markus

10:51

And Jesus answered and said unto him, What wilt thou that I should do unto thee? The blind man said unto him, Lord, that I might receive my sight. (KJB)

Og Jesus tók til orða og segði við hann, Hvat vilt tú at eg skuldi gjørt tær? Hin blindi maðurin segði við hann, Harri, at eg mátti fingið sjón mína. (FKJ1)

Jesus tók til orða og segði við hann: »Hvat vilt tú, at Eg skal gera fyri teg?« Hin blindi svaraði Honum: »Rabbuni, at eg kann fáa sjón mína!« (VD)

Og Jesus tók til orða og segði við hann: »Hvat vilt tú, at eg skal gera tær?« Men hin blindi segði við hann: »Rabbuni, at eg má fáa sjón mína aftur!« (JD)

Markus

10:52

And Jesus said unto him, Go thy way; thy faith hath made thee whole. And immediately he received his sight, and followed Jesus in the way. (KJB)

Og Jesus segði við hann, Far tín veg; trúgv tín hevur gjørt teg heilan. Og straks fekk hann sjón sína, og fylgdi Jesusi á veginum. (FKJ1)

Jesus segði við hann: »Far avstað - trúgv tín hevur frelst teg!« Við tað sama fekk hann sjónina aftur, og hann fylgdi Honum á leið. (VD)

Men Jesus segði við hann: »Far tú avstað, trúgv tín hevur frelst teg!« Og í stundini fekk hann sjónina aftur, og hann fylgdi honum á leið. (JD)

Markus

11:2

And saith unto them, Go your way into the village over against you: and as soon as ye be entered into it, ye shall find a colt tied, whereon never man sat; loose him, and bring him. (KJB)

Og sigur við teir, Farið tykkara veg inn í bygdina yvir av tykkum: og so skjótt sum tit verði komnir inn í hana, skulu tit finna eitt asnarfyl bundið, hvará aldri maður sat; loysið tað, og komið við tí. (FKJ1)

»Farið inn í bygdina, sum beint framman fyri tykkum er! Við tað sama sum tit koma inn í hana, skulu tit finna fyl bundið, sum einki menniskja enn hevur sitið á. Loysið tað og leiðið tað higar! (VD)

»Farið í bygdina her beint framman fyri tykkum; og alt fyri eitt sum tit koma inn í hana, munnu tit finna eitt fyl standa bundið, sum eingin maður enn hevur sitið á. Loysið tað og leiðið tað higar. (JD)

Markus

11:3

And if any man say unto you, Why do ye this? say ye that the Lord hath need of him; and straightway he will send him hither. (KJB)

Og um nakar maður sigi við tykkum, Hví gera tit hetta? sigið tit, at Harrin hevur tørv á tí; og beinanveg vil hann senda tað higar. (FKJ1)

Sigur onkur við tykkum: »Hví gera tit hatta?« so sigið: »Harranum tørvar tað, og Hann sendir tað aftur higar við tað sama!«« (VD)

Og um onkur sigur við tykkum: »Hví gera tit hetta?« so sigið: »Harranum tørvar tað, og hann skal senda tað higar aftur við tað sama.« « (JD)

Markus

11:5

And certain of them that stood there said unto them, What do ye, loosing the colt? (KJB)

Og ávísir av teimum, sum stóðu har, søgdu við teir, Hvat gera tit, loysandi asnarfylið? (FKJ1)

Nakrir av teimum, ið stóðu har, søgdu tá við teir: »Hvat er tað, tit gera! Loysa tit fylið!« (VD)

Og nakrir av teimum, ið har stóðu, søgdu við teir: »Hvat gera tit? Loysa tit fylið?« (JD)

Markus

11:6

And they said unto them even as Jesus had commanded: and they let them go. (KJB)

Og teir søgdu við teir enntá sum Jesus hevði áboðið: og teir lótu tey fara. (FKJ1)

Men teir svaraðu teimum, sum Jesus hevði sagt; og teir lótu teir fáa tað. (VD)

Men teir søgdu við teir, soleiðis sum Jesus hevði sagt; og teir lótu teir so gera. (JD)

Markus

11:8

And many spread their garments in the way: and others cut down branches off the trees, and strawed them in the way. (KJB)

Og mong spreiddu síni klæðir á vegin: og onnur skóru niður greinar av trøunum, og stroyddu tær á vegin. (FKJ1)

Mong breiddu klæði síni á vegin, onnur kvistar, ið tey høvdu skorið á markini. (VD)

Og mong breiddu kappar sínar á vegin, men onnur leyv, sum tey høvdu slitið á markini. (JD)

Markus

11:10

Blessed be the kingdom of our father David, that cometh in the name of the Lord: Hosanna in the highest. (KJB)

Vælsignað veri kongadømi faðirs okkara Dávids, sum kemur í navni Harrans: Hosanna í tí hægsta. (FKJ1)

Signað veri ríki Dávids, faðirs okkara, sum kemur! Hosianna á hæddini!« (VD)

Vælsignað veri hitt komandi ríki faðirs várs Dávids! Hosianna í hægsta himli!« (JD)

Markus

11:11

And Jesus entered into Jerusalem, and into the temple: and when he had looked round about upon all things, and now the eventide was come, he went out unto Bethany with the twelve. (KJB)

Og Jesus fór inn í Jerusalem, og inn í templið: og tá ið hann hevði hugt runt umkring uppá øll ting, og nú kvøldartíðin var komin, fór hann út til Bethaniu við teimum tólv. (FKJ1)

So fór Hann inn í Jerúsalem, í templið; og táið Hann hevði hugt at øllum, fór Hann út til Betania við hinum tólv, við tað at longu var vorðið kvøld. (VD)

Og hann fór inn í Jerúsalem og inn í halgidómin; og tá ið hann hevði hugt at øllum, fór hann út til Betániu við teimum tólv, av tí at tað longu var seint á degi. (JD)

Markus

11:14

And Jesus answered and said unto it, No man eat fruit of thee hereafter for ever. And his disciples heard it. (KJB)

Og Jesus tók til orða og segði við tað, Eingin maður eti ávøkst av tær hereftir um ævir. Og hansara lærusveinar hoyrdu tað. (FKJ1)

Tá tók Hann til orða og segði við tað: »Aldri í ævir skal nakar aftur eta ávøkst av tær!« Og lærisveinar Hansara hoyrdu tað. (VD)

Og hann tók til orða og segði við tað: »Onga tíð á ævini eti nakar frukt av tær meira!« Og lærusveinar hansara hoyrdu hetta. (JD)

Markus

11:15

And they come to Jerusalem: and Jesus went into the temple, and began to cast out them that sold and bought in the temple, and overthrew the tables of the moneychangers, and the seats of them that sold doves; (KJB)

Og teir koma til Jerusalem: og Jesus fór inn í templið, og fór undir at kasta út teir sum seldu og keyptu í templinum, og velti um koll borðini hjá peningavekslarunum, og sessirnar hjá teimum ið seldu dúgvur; (FKJ1)

So komu teir til Jerúsalem; og Hann fór inn í templið og fór at reka út teir, sum seldu og keyptu í templinum; Hann koyrdi umkoll borð teirra, ið vekslaðu pening, og stólar teirra, ið seldu dúvur. (VD)

Og teir koma til Jerúsalem; og hann gekk inn í halgidómin og tók at reka út teir, sum seldu, og teir, sum keyptu í halgidóminum; og borðini hjá teimum, ið vekslaðu pening, og sessirnar hjá dúvuseljarunum koyrdi hann um koll. (JD)

Markus

11:18

And the scribes and chief priests heard it, and sought how they might destroy him: for they feared him, because all the people was astonished at his doctrine. (KJB)

Og hinir skriftlærdu og fremstu prestarnir hoyrdu tað, og søktu hvussu teir máttu oyða hann: tí at teir óttaðust hann, av tí at alt fólkið var ovfarið yvir hansara Guðslæru. (FKJ1)

Táið høvuðsprestarnir og hinir skriftlærdu hoyrdu hetta, løgdu teir ráð um, hvussu teir skuldu beina fyri Honum; tí teir ræddust Hann, við tað at alt fólkið var ovfarið av læru Hansara. (VD)

Og høvuðsprestarnir og hinir skriftlærdu hoyrdu hetta, og teir hugsaðu um, hvussu teir skuldu fáa hann av døgum; tí at teir ræddust hann, við tað at øll mannamúgvan stóð bilsin av læru hansara. (JD)

Markus

11:26

But if ye do not forgive, neither will your Father which is in heaven forgive your trespasses. (KJB)

Men um tit fyrigevi ikki, eiheldur vil tykkara Faðir, sum er í himni, fyrigeva misgerðir tykkara. (FKJ1)

Men fyrigeva tit ikki, skal Faðir tykkara, sum í Himli er, heldur ikki fyrigeva misbrot tykkara.« (VD)

[Men um tit ikki fyrigeva, tá skal faðir tykkara, sum er í himlunum, heldur ikki fyrigeva misgerðir tykkara.«]* (JD)

* Hetta versið stendur ikki í nógvum av teimum elstu handskriftunum.

Markus

11:29

And Jesus answered and said unto them, I will also ask of you one question, and answer me, and I will tell you by what authority I do these things. (KJB)

Og Jesus svaraði og segði við teir, Eg vil eisini spyrja tykkum ein spurning, og svarið mær, og eg vil siga tykkum við hvørjum myndugleika eg geri hesi tingini. (FKJ1)

Jesus svaraði teimum: »Eg skal spyrja tykkum um eitt; svarið Mær uppá tað, so skal Eg siga tykkum, við hvørjum myndugleika Eg geri hetta! (VD)

Men Jesus segði við teir: »Eg vil seta tykkum ein spurning, og svarið tit mær, og tá skal eg siga tykkum, við hvørjum valdi eg geri hetta: (JD)

Markus

11:32

But if we shall say, Of men; they feared the people: for all men counted John, that he was a prophet indeed. (KJB)

Men um vit skulu siga, Av monnum; teir óttaðust fólkið: tí at allir menn roknaðu Jóhannes, at hann var ein prophetur í roynd og veru. (FKJ1)

Men siga vit: »Frá menniskjum«« - tá ræddust teir fólkið; tí øll hildu um Jóhannes, at hann av sonnum var profetur. (VD)

Men siga vit: »Frá monnum;«« - tað tordu teir ikki fyri fólkinum, av tí at øll hildu Jóhannes av sonnum fyri ein profet. (JD)

Markus

11:33

And they answered and said unto Jesus, We cannot tell. And Jesus answering saith unto them, Neither do I tell you by what authority I do these things. (KJB)

Og teir svaraðu og søgdu við Jesus, Vit kunnu ikki siga. Og svarandi sigur Jesus við teir, Eiheldur sigi eg tykkum við hvørjum myndugleika eg geri hesi tingini. (FKJ1)

Teir svaraðu tí Jesusi: »Vit vita ikki.« Tá segði Jesus við teir: »So sigi heldur ikki Eg tykkum, við hvørjum myndugleika Eg geri hetta.« (VD)

Og teir svaraðu Jesusi og siga: »Vit vita ikki.« Og Jesus sigur við teir: »So sigi eg heldur ikki tykkum, við hvørjum valdi eg geri hetta.« (JD)

Markus

12:1

And he began to speak unto them by parables. A certain man planted a vineyard, and set an hedge about it, and digged a place for the winefat, and built a tower, and let it out to husbandmen, and went into a far country. (KJB)

OG hann fór undir at tala til teirra við dømisøgum. Ein ávísur maður plantaði ein víngarð, og setti eina girðing um hann, og gróv eitt pláss til vínfituna, og bygdi eitt torn, og leigaði hann út til bøndur, og fór inn í eitt fjarlagið land. (FKJ1)

Hann fór nú at tala til teirra í líknilsum: »Maður plantaði víngarð, gjørdi garð rundan um hann, gróv vínpersu, bygdi torn, leigaði víngarðsmonnum hann og fór so burt í annað land. (VD)

Og hann tók at tala til teirra í líknilsum: »Ein maður plantaði ein víngarð, og hann laðaði garð uttan um hann, og gróv eina vínpersu og bygdi eitt torn; og hann fekk víngarðsmonnum hann til leigu og fór út av landinum. (JD)

Markus

12:4

And again he sent unto them another servant; and at him they cast stones, and wounded him in the head, and sent him away shamefully handled. (KJB)

Og aftur sendi hann til teirra ein annan tænara; og eftir honum kastaðu teir steinar, og særdu hann í høvdið, og sendu hann avstað skammiliga handfarnan. (FKJ1)

So sendi hann aftur annan tænara til teirra; hann slógu teir í høvdið og háðaðu. (VD)

Og hann sendi aftur ein annan húskall út til teirra; og hann slógu teir í høvdið og hildu hann fyri háð. (JD)

Markus

12:13

And they send unto him certain of the Pharisees and of the Herodians, to catch him in his words. (KJB)

Og teir senda til hansara ávísar av Pharisearunum og av Heródiarunum, at fanga hann í orðum hansara. (FKJ1)

So sendu teir nakrar Farisearar og Heródingar til Hansara, fyri at teir skuldu fanga Hann í orðum. (VD)

Og teir senda til hansara nakrar av Farisearunum og Heródesar monnum, at teir kundu seta hann fastan í orðum. (JD)

Markus

12:17

And Jesus answering said unto them, Render to Caesar the things that are Caesar's, and to God the things that are God's. And they marvelled at him. (KJB)

Og svarandi segði Jesus við teir, Greiðið til Çæsars lutirnar sum eru Çæsars, og til Guðs lutirnar sum eru Guðs. Og teir undraðust á hann. (FKJ1)

Tá segði Jesus við teir: »Gevið keisaranum tað, ið keisarans er, og Gudi tað, ið Guds er!« Og teir undraðust á Hann. (VD)

Men Jesus segði við teir: »Gevið keisaranum tað, ið keisarans er, og Guði tað, ið Guðs er.« Og teir undraðust á hann. (JD)

Markus

12:25

For when they shall rise from the dead, they neither marry, nor are given in marriage; but are as the angels which are in heaven. (KJB)

Tí at tá ið tey rísa frá hinum deyðu, hvørki giftast tey, ella verða givin í giftu; men eru eins og einglarnir sum eru í himni. (FKJ1)

Tí táið tey rísa upp frá hinum deyðu, hvørki taka tey til ekta ella verða givin til ekta; nei, tey eru sum einglar í Himli. (VD)

Tí at tá ið tey rísa upp frá deyðum, hvørki gifta tey ella giftast, men tey eru eins og einglar í himlunum. (JD)

Markus

12:27

He is not the God of the dead, but the God of the living: ye therefore do greatly err. (KJB)

Hann er ikki Guð teirra deyðu, men Guð teirra livandi: tit tessvegna fara stórliga skeivir. (FKJ1)

- Hann er ikki Gud hinna deyðu, men hinna livandi! Tit villast stórliga.« (VD)

Hann er ikki Guð teirra deyðu, men teirra livandi. Tit fara stórliga villir.« (JD)

Markus

12:29

And Jesus answered him, The first of all the commandments is, Hear, O Israel; The Lord our God is one Lord: (KJB)

Og Jesus svaraði honum, Tað fyrsta av øllum boðunum er, Hoyr, O Ísrael; Harrin Guð vár er ein Harri: (FKJ1)

Jesus svaraði: »Hitt fyrsta er hetta: »Hoyr, Ísrael! Harrin Gud okkara, Harrin er Ein. (VD)

Jesus svaraði: »Hitt fyrsta boðið er hetta: »Gev ljóð, Ísrael! Harrin, Guð vár, Harrin er ein. (JD)

Markus

12:30

And thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength: this is the first commandment. (KJB)

Og, tú skalt elska Harran Guð tín við øllum hjarta tínum, og við allari sál tíni, og við øllum huga tínum, og við allari styrki tíni: hetta er tað fyrsta boðið. (FKJ1)

Og tú skalt elska Harran Gud tín av øllum hjarta tínum, av allari sál tíni, av øllum huga tínum og av allari styrki tíni.« (VD)

Og tú skalt elska Harran, Guð tín, av øllum hjarta tínum og av allari sál tíni og av øllum huga tínum og av øllum mátti tínum.« (JD)

Markus

12:32

And the scribe said unto him, Well, Master, thou hast said the truth: for there is one God; and there is none other but he: (KJB)

Og hin skriftlærdi segði við hann, Gott, Meistari, tú hevurt sagt sannleikan: tí at tað er ein Guð; og tað er eingin annar uttan hann: (FKJ1)

Tá svaraði hin skriftlærdi Honum: »Rætt, Meistari! Tað er satt, Tú sigur, at Hann er ein, og at eingin annar er enn Hann. (VD)

Og hin skriftlærdi segði við hann: »Av sonnum, meistari! Rætt hevur tú í hesum, at hann er ein, og eingin er annar enn hann. (JD)

Markus

12:33

And to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the soul, and with all the strength, and to love his neighbour as himself, is more than all whole burnt offerings and sacrifices. (KJB)

Og at elska hann við øllum hjartanum, og við øllum skilinum, og við allari sálini, og við allari styrkini, og at elska næsta sín sum sjálvan seg, er meiri enn øll heil brennioffur? og sláturoffur?. (FKJ1)

Og at elska Hann av øllum hjarta sínum, av øllum viti sínum og av allari styrki síni, og at elska næsta sín sum seg sjálvan - tað er meiri enn øll brennioffur og sláturoffur.« (VD)

Og at elska hann av øllum hjarta og av øllum viti og av øllum mátti, og at elska næsta sín sum sjálvan seg, tað er nógv meiri enn øll brennioffur og sláturoffur.« (JD)

Markus

12:38

And he said unto them in his doctrine, Beware of the scribes, which love to go in long clothing, and love salutations in the marketplaces, (KJB)

Og hann segði við tey í síni Guðslæru, Verið varin fyri hinum skriftlærdu, sum elska at ganga í longum klæðum, og elska heilsanir á torgunum, (FKJ1)

Hann segði nú, meðan Hann lærdi tey: »Varðið tykkum fyri hinum skriftlærdu, sum fegin vilja ganga í síðum klæðum og verða heilsaðir á torgunum, (VD)

Og í læru síni segði hann: »Varið tykkum fyri hinum skriftlærdu, sum fegnir vilja ganga í síðum klæðum og fáa heilsanir á torgunum, (JD)

Markus

12:40

Which devour widows' houses, and for a pretence make long prayers: these shall receive greater damnation. (KJB)

Sum oyðeta húsini hjá einkjum, og á kvamsvís halda langar bønir: hesir skulu fáa størri heldøming. (FKJ1)

sum eta upp húsini hjá einkjum og á kvamsvís halda langar bønir! - Hesir skulu fáa tess harðari dóm!« (VD)

teir, sum oyðeta húsini hjá einkjum og á kvamsvís halda langar bønir. Teir skulu fáa tess strangari dóm.« (JD)

Markus

12:41

And Jesus sat over against the treasury, and beheld how the people cast money into the treasury: and many that were rich cast in much. (KJB)

Og Jesus sat yvir av skattkamarinum, og skoðaði hvussu fólkið kastaði pening inn í skattkamarið: og mong, sum vóru rík, kastaðu inn mikið. (FKJ1)

Hann setti Seg nú beint yvir av tempulkistuni og hugdi at, hvussu fólkið legði pening í kistuna. Mong rík løgdu nógv. (VD)

Og hann settist niður beint yvir av tempulkistuni og hugdi at, hvussu mannfjøldin legði peningar í kistuna; og mong rík løgdu nógv. (JD)

Markus

12:42

And there came a certain poor widow, and she threw in two mites, which make a farthing. (KJB)

 Og har kom ein ávís fátæk einkja, og hon blakaði inn tveir smápeningar, sum geva eitt oyra. (FKJ1)

Men ein fátæk einkja kom og legði tveir smápeningar, tilsamans eitt oyra. (VD)

Og har kom ein fátæk einkja og legði tveir smápeningar, sum er eitt oyra. (JD)

Markus

13:6

For many shall come in my name, saying, I am Christ; and shall deceive many. (KJB)

Tí at mangir skulu koma í navni mínum, sigandi, Eg eri Christus; og skulu villleiða mong. (FKJ1)

Mangir skulu koma í navni Mínum og siga: »Tað eri eg!« Og teir skulu villleiða mong. (VD)

Mangir skulu koma í navni mínum og siga: »Tað eri eg;« og teir skulu villleiða mong. (JD)

Markus

13:9

But take heed to yourselves: for they shall deliver you up to councils; and in the synagogues ye shall be beaten: and ye shall be brought before rulers and kings for my sake, for a testimony against them. (KJB)

Men ansið eftir tykkum sjálvum: tí at teir skulu geva tykkum upp til ráð?; og í sýnagogunum skulu tit verða bardir: og tit skulu verða førdir framfyri stjórnarar og kongar fyri mína skyld, til ein vitnisburð ímóti teimum. (FKJ1)

Men ansið eftir tykkum sjálvum! Tey skulu geva tykkum upp til dómstólarnar, og tit skulu verða húðflongdir í sýnagogunum og førdir fyri landshøvdingar og kongar fyri Mína skuld, teimum til vitnisburð. (VD)

Men hyggið um tykkum sjálvar; tí at tey skulu føra tykkum fyri dómstólarnar, og í samkomuhúsunum skulu tit verða bardir, og inn fyri høvdingar og kongar skulu tit verða førdir fyri mína skuld til vitnisburðar fyri teimum. (JD)

Markus

13:11

But when they shall lead you, and deliver you up, take no thought beforehand what ye shall speak, neither do ye premeditate: but whatsoever shall be given you in that hour, that speak ye: for it is not ye that speak, but the Holy Ghost. (KJB)

Men tá ið tey skulu leiða tykkum, og geva tykkum upp, stúrið ikki frammanundan fyri hvat tit skulu tala, eiheldur hugsi tit um tað fyrifram: men hvatsumhelst ið skal verða givið tykkum í tí tíma, tað talið tit: tí at tað eru ikki tit sum tala, men Halgi Andin. (FKJ1)

Táið tey nú leiða tykkum fram og geva tykkum upp, stúrið tá ikki frammanundan fyri, hvat tit skulu tala! Tað, sum tykkum verður givið í somu stund, skulu tit tala; tað eru jú ikki tit, ið tala, men Heilagi Andin. (VD)

Og tá ið tey føra tykkum fram og geva tykkum upp, tá skulu tit ikki frammanundan verða stúrnir fyri, hvat tit skulu tala; men tað, sum tykkum verður givið á teirri somu stund, tað skulu tit tala; tí at tað eru ikki tit, ið tala, men heilagi andin. (JD)

Markus

13:14

Dan 9:27

But when ye shall see the abomination of desolation, spoken of by Daniel the prophet, standing where it ought not, (let him that readeth understand,) then let them that be in Judaea flee to the mountains: (KJB)

Men tá ið tit skulu síggja andstygd oyðingarinnar, talað um av Dániel propheti, standandi har hon ikki átti, (lat hann, sum lesur, skilja,) tá lat tey, sum verði í Judæu, flýggja til fjallanna: (FKJ1)

Men táið tit síggja viðurstygd oyðingarinnar standa, har hon ikki átti at staðið - tann, ið lesur tað, gevi tí gætur! - skulu tey, sum í Judea eru, flýggja í fjøllini; (VD)

Men tá ið tit síggja andstygd oyðingarinnar standa har, sum hon ikki átti at staðið - tann, ið hetta lesur, hann gevi tí gætur - tá rými tey, sum eru í Júdeu, til fjals. (JD)

Markus

13:15

And let him that is on the housetop not go down into the house, neither enter therein, to take any thing out of his house: (KJB)

Og lat hann, sum er á húsatekjuni, ikki fara niður inn í húsið, eiheldur fara harinn, at taka nakað ting út úr húsi sínum: (FKJ1)

tann, ið á takinum er, má ikki fara niður aftur ella fara inn eftir nøkrum úr húsi sínum; (VD)

Men tann, ið er staddur uppi á tekjuni, hann fari ikki niður aftur ella fari inn eftir nøkrum í húsi sínum. (JD)

Markus

13:18

And pray ye that your flight be not in the winter. (KJB)

Og biðjið tit, at tykkara flýggjan verði ikki um veturin. (FKJ1)

Biðið eftir, at tað skal ikki vera um veturin! (VD)

Men biðið um, at tað ikki má verða um vetrartíð. (JD)

Markus

13:25

And the stars of heaven shall fall, and the powers that are in heaven shall be shaken. (KJB)

Og stjørnur himins skulu falla; og krefturnar, sum eru í himni, skulu verða skakaðar. (FKJ1)

stjørnurnar skulu falla niður av himli, og kreftir himmalsins vikast. (VD)

og stjørnurnar skulu falla niður av himli, og skakast skulu himmalsins kreftur. (JD)

Markus

13:32

But of that day and that hour knoweth no man, no, not the angels which are in heaven, neither the Son, but the Father. (KJB)

Men um tann dag og tann tíma veit eingin maður, nei, ikki einglarnir sum eru í himni, eiheldur Sonurin, bert Faðirin. (FKJ1)

Men tann dag og tíma veit eingin, heldur ikki einglarnir í Himli, heldur ikki Sonurin - eingin uttan Faðirin. (VD)

Men um tann dag og tíma veit eingin, sjálvt ikki einglarnir í himli, heldur ikki sonurin, men eina faðirin. (JD)

Markus

13:34

For the Son of man is as a man taking a far journey, who left his house, and gave authority to his servants, and to every man his work, and commanded the porter to watch. (KJB)

Tí at Menniskjusonurin er eins og ein maður, farandi eina langa ferð, sum fór frá húsi sínum, og gav myndugleika til tænara sína, og hvørjum manni sítt verk, og beyð duravørðinum at vaka. (FKJ1)

Eins og maður, ið fór burt í annað land, fór frá húsi sínum og setti tænarar sínar at standa fyri tí, hvønn til sítt , og segði við duravaktaran, at hann skuldi vakja (VD)

Líkasum ein maður, ið fór út av landinum, er farin frá húsi sínum og hevur givið húskøllum sínum umsitingina, hvørjum sítt verk, og hevur boðið duravaktaranum at vaka, (JD)

Markus

14:10

And Judas Iscariot, one of the twelve, went unto the chief priests, to betray him unto them.

Og Judas Iscariot, ein av teimum tólv, fór til teir fremstu prestarnar, at svíkja hann til teirra. (FKJ1)

Judas Iskariot, ein av hinum tólv, fór nú til høvuðsprestarnar at geva Hann í vald teirra. (VD)

Og Judas Iskarjot, ein av teimum tólv, fór til høvuðsprestarnar til tess at geva hann upp í hendur teirra. (JD)

Markus

14:15

And he will shew you a large upper room furnished and prepared: there make ready for us. (KJB)

Og hann vil sýna tykkum eitt stórt ovara rúm, borðreitt og fyribúgvið: har gerið tilreiðar til okkara. (FKJ1)

So skal hann vísa tykkum stóran sal, gjørdan í stand og til reiðar at halda máltíð í; har skulu tit gera okkum tað til.« (VD)

Og hann man tá vísa tykkum ein stóran sal, borðreiddan og ruddaðan, og har skulu tit gera tað til til okkara.« (JD)

Markus

14:16

And his disciples went forth, and came into the city, and found as he had said unto them: and they made ready the passover. (KJB)

Og hansara lærusveinar fóru fram, og komu inn í staðin, og funnu eins og hann hevði sagt við teir: og teir gjørdu tilreiðar umleypið. (FKJ1)

Lærisveinarnir fóru tá avstað og komu inn í staðin og funnu tað so, sum Hann hevði sagt teimum; so gjørdu teir páskalambið til. (VD)

Og lærusveinarnir fóru avstað og komu inn í staðin og funnu alt, soleiðis sum hann hevði sagt teimum, og teir gjørdu páskalambið til. (JD)

Markus

14:19

And they began to be sorrowful, and to say unto him one by one, Is it I? and another said, Is it I? (KJB)

Og teir byrjaðu at verða syrgnir, og at siga við hann ein eftir ein, Er tað eg? og ein annar segði, Er tað eg? (FKJ1)

Tá vórðu teir tungir og søgdu við Hann, ein fyri og annar eftir: »Tað er tó ikki eg?« (VD)

Teir tóku at harmast og søgdu við hann, ein fyri og annar eftir: »Man tað vera eg?« (JD)

Markus

14:20

And he answered and said unto them, It is one of the twelve, that dippeth with me in the dish. (KJB)

Og hann svaraði og segði við teir, Tað er ein av teimum tólv, sum dyppar við mær í fatið. (FKJ1)

Hann segði við teir: »Ein av hinum tólv, hann, sum dyppar í fatið við Mær. (VD)

Men hann segði við teir: »Ein av teimum tólv, tann, ið drepur hondina í fatið við mær. (JD)

Markus

14:22

And as they did eat, Jesus took bread, and blessed, and brake it, and gave to them, and said, Take, eat: this is my body. (KJB)

Og sum teir ótu, tók Jesus breyð, og vælsignaði, og breyt tað, og gav til teirra, og segði, Takið, etið: hetta er likam mítt. (FKJ1)

Meðan teir nú ótu, tók Hann breyð, signaði og breyt tað, gav teimum tað og segði: »Takið hetta! Hetta er likam Mítt.« (VD)

Og meðan teir fingu sær at eta, tók hann breyð, vælsignaði og breyt tað og gav teimum tað og segði: »Fáið tykkum, hetta er likam mítt!« (JD)

Markus

14:24

Jer 31:31

And he said unto them, This is my blood of the new testament, which is shed for many. (KJB)

Og hann segði við teir, Hetta er blóð mítt hins nýggja testamentis, sum verður úthelt fyri mangar. (FKJ1)

Og Hann segði við teir: »Hetta er blóð Mítt, sáttmálablóðið, ið úthelt verður fyri mong. (VD)

Og hann segði við teir: »Hetta er blóð mítt, blóð sáttmálans, sum verður úthelt fyri mongum. (JD)

Markus

14:27

And Jesus saith unto them, All ye shall be offended because of me this night: for it is written, I will smite the shepherd, and the sheep shall be scattered. (KJB)

Og Jesus sigur við teir, Allir tit skulu fáa meinboga vegna mín hesa nátt: tí at skrivað stendur, Eg vil sláa hirðan, og seyðirnir skulu verða spjaddir. (FKJ1)

Tá segði Jesus við teir: »Tit verða allir fyri falli; tí skrivað er: »Eg skal sláa hirðan, og seyðurin skal spjaðast sundur.« (VD)

Og Jesus sigur við teir: »Allir munnu tit fáa meinboga av mær, tí at skrivað stendur: Eg skal sláa hirðan, og seyðafylgið skal spreiðast sundur. (JD)

Markus

14:45

And as soon as he was come, he goeth straightway to him, and saith, Master, master; and kissed him. (KJB)

Og so skjótt sum hann var komin, fer hann beinanvegin til hansara, og sigur, Meistari, meistari; og kysti hann. (FKJ1)

Táið hann nú kom, fór hann við tað sama yvir til Hansara og segði: »Rabbi!« og kysti Hann. (VD)

Og tá ið hann kom, fer hann alt fyri eitt til hansara og sigur: »Rabbi!« og kysti hann. (JD)

Markus

14:46

And they laid their hands on him, and took him. (KJB)

Og teir løgdu sínar hendur á hann, og tóku hann. (FKJ1)

Tá løgdu teir hendur á Hann og tóku Hann. (VD)

Men teir løgdu hendur á hann og tóku hann. (JD)

Markus

14:51

And there followed him a certain young man, having a linen cloth cast about his naked body; and the young men laid hold on him: (KJB)

Og har fylgdi honum ein ávísur ungur maður, havandi eitt línklæði sveipað um sítt nakna likam; og teir ungu menninir løgdu hald á hann: (FKJ1)

Ein einstakur ungur maður fylgdi aftan á Honum; hann hevði línklæði sveipað um bera kropp sín. Teir tóku hann; (VD)

Og ein ungur maður fylgdist við honum, og hann hevði sveipað eitt línklæði uttan um sín bera kropp. Og teir tóku hann. (JD)

Markus

14:57

And there arose certain, and bare false witness against him, saying, (KJB)

Og tað reistu seg ávísir, og bóru falskan vitnisburð ímóti honum, sigandi, (FKJ1)

Tá reistust nakrir og vitnaðu rangt móti Honum; teir søgdu: (VD)

Og nakrir stóðu upp og bóru rangan vitnisburð ímóti honum og søgdu: (JD)

Markus

14:62

Exo 3:14

And Jesus said, I am: and ye shall see the Son of man sitting on the right hand of power, and coming in the clouds of heaven. (KJB)

Og Jesus segði, Eg eri: og tit skulu síggja Menniskjusonin sitandi við høgru hond kraftar, og komandi í skýggjum himins. (FKJ1)

Jesus svaraði: »Eg eri tað; og tit skulu síggja Menniskjasonin sita við høgru hond kraftarinnar og koma við skýggjum himmalsins.« (VD)

Men Jesus segði: »Eg eri tað; og tit skulu síggja menniskjusonin sita við høgru hond kraftarinnar og koma í skýggjum himmalsins.« (JD)

Markus

14:65

And some began to spit on him, and to cover his face, and to buffet him, and to say unto him, Prophesy: and the servants did strike him with the palms of their hands. (KJB)

Og summir tóku at spýta á hann, og at hylja andlit hansara, og at berja hann, og at siga við hann, Prophetera: og tænararnir slógu hann við lógvum sínum. (FKJ1)

Nakrir fóru nú at spýta á Hann, fjala andlit Hansara, geva Honum nevasløg og siga við Hann: »Profetera!« Og sveinarnir tóku ímóti Honum við stavsløgum. (VD)

Og summir fóru at spýta á hann; og teir bundu fyri eyguni á honum og slógu hann við knýttum nevum í andlitið og søgdu við hann: »Profetera!« Og sveinarnir tóku ímóti honum við sløgum undir vangan. (JD)

Markus

14:69

And a maid saw him again, and began to say to them that stood by, This is one of them. (KJB)

Og ein terna sá hann aftur, og tók at siga við tey sum stóðu hjá, Hetta er ein av teimum. (FKJ1)

Her fekk arbeiðskonan at síggja hann og fór aftur at siga við tey, sum stóðu har: »Hesin er ein av teimum!«

Og tá ið arbeiðiskonan sá hann, fór hon aftur at siga við teir, ið hjá vóru staddir: »Hesin er ein av teimum.« (JD)

Markus

14:70

And he denied it again. And a little after, they that stood by said again to Peter, Surely thou art one of them: for thou art a Galilaean, and thy speech agreeth thereto. (KJB)

Og hann noktaði tað aftur. Og eitt sindur aftaná søgdu tey, sum stóðu hjá, aftur við Pætur, Vissuliga ert tú ein av teimum: tí at tú ert ein Galilæari, og tín tala samsvarar við tað. (FKJ1)

Men hann noktaði tað uppaftur. Eina løtu eftir søgdu aftur tey, sum stóðu har, við Pætur: »So sanniliga ert tú ein av teimum! Tú ert jú eisini Galileari!« (VD)

Men hann noktaði uppaftur. Og eina løtu seinni søgdu teir, ið har stóðu, aftur við Pætur: »Víst ert tú ein av teimum; tí at tú ert jú eisini Galileingur.« (JD)

Markus

15:3

And the chief priests accused him of many things: but he answered nothing. (KJB)

Og teir fremstu prestarnir ákærdu hann fyri mangar lutir: men hann svaraði einkið. (FKJ1)

Og høvuðsprestarnir klagaðu Hann fyri mangt. (VD)

Og høvuðsprestarnir bóru upp mangar klagur um hann. (JD)

Markus

15:7

And there was one named Barabbas, which lay bound with them that had made insurrection with him, who had committed murder in the insurrection. (KJB)

Og har var ein, nevndur Barabbas, sum lá bundin saman við teimum sum høvdu gjørt uppreist við honum, hvørjir framt høvdu morð í uppreistrinum. (FKJ1)

Og har var ein, ið æt Barabbas; hann var settur í fangahús saman við nøkrum, ið høvdu gjørt uppreistur, og sum í uppreistrinum høvdu gjørt seg sekar í manndrápi. (VD)

Og har var ein, av navni nevndur Barabbas, sum sat fastur saman við ófriðarmonnum, sum í uppreist høvdu gjørt seg sekar í manndrápi. (JD)

Markus

15:8

And the multitude crying aloud began to desire him to do as he had ever done unto them. (KJB)

Og mannfjøldin, rópandi hart, tók at tráa hann at gera sum hann altíð hevði gjørt teimum. (FKJ1)

Fólkið kom nú niðan og fór at biðja hann um at gera fyri seg tað, sum hann altíð var vanur. (VD)

Og mannamúgvan kom niðan og fór at biðja hann, at hann skuldi gera teimum, soleiðis sum hann var vanur. (JD)

Markus

15:28

And the scripture was fulfilled, which saith, And he was numbered with the transgressors. (KJB)

Og skriftin varð uppfylt, sum sigur, Og hann varð taldur við misgerðarmonnunum. (FKJ1)

Tá gekk skriftin út, sum sigur: »Hann varð roknaður millum illgerðarmenn.« (VD)

[Og skriftin gekk út, ið sigur: »Og hann varð roknaður javnt við lógbrotsmenn.«]* (JD)

* Hetta versið stendur ikki í summum av teimum elstu handskriftunum; kann vera tikið frá Luk. 22,37

Markus

15:39

And when the centurion, which stood over against him, saw that he so cried out, and gave up the ghost, he said, Truly this man was the Son of God. (KJB)

Og tá ið hundraðsovastin, sum stóð yvir av honum, sá, at hann soleiðis rópaði út, og gav upp andan, segði hann, Sanniliga, hesin maðurin var Sonur Guðs. (FKJ1)

Men táið høvuðsmaðurin, ið hjá stóð, beint yvir av Honum, sá, at Hann andaðist á henda hátt, segði hann: »Sanniliga var hesin maður Sonur Guds!« (VD)

Men tá ið herhøvdingin, sum stóð har hjá, beint yvir av honum, sá, at hann gav upp andan á slíkan hátt, segði hann: »Sanniliga var hesin maður sonur Guðs!« (JD)

Markus

15:41

(Who also, when he was in Galilee, followed him, and ministered unto him;) and many other women which came up with him unto Jerusalem. (KJB)

(Hvørjar eisini, tá ið hann var í Galileu, fylgdu honum, og tæntu honum;) og mangar aðrar kvinnur, sum komu niðan við honum til Jerusalem. (FKJ1)

sum høvdu fylgt Honum og tænt Honum, táið Hann var í Galilea, og nógvar aðrar kvinnur, ið vóru farnar niðan til Jerúsalem við Honum. (VD)

tær, sum høvdu fylgt honum og tænt honum, meðan hann var í Galileu; og mangar aðrar kvinnur, sum høvdu verið í ferðini við honum niðan til Jerúsalem. (JD)

Markus

15:43

Joseph of Arimathaea, an honourable counseller, which also waited for the kingdom of God, came, and went in boldly unto Pilate, and craved the body of Jesus. (KJB)

Jóseph úr Arimathæu, ein ærusamur ráðharri, hvør eisini væntaði eftir kongadømi Guðs, kom, og fór inn djarvligani til Pilatusar, og bønaði um likamið av Jesusi. (FKJ1)

kom Jósef úr Arimatea, avhildin ráðharri, sum eisini sjálvur væntaði ríki Guds; hann tók mót til sín og fór inn til Pilatus og bað um likam Jesusar. (VD)

kom Jósef úr Arimateu, ein mætur ráðharri, sum eisini sjálvur væntaði Guðs ríki; hann tók mót til sín og fór inn til Pilatus og bað hann um likamið av Jesusi. (JD)

Markus

15:45

And when he knew it of the centurion, he gave the body to Joseph. (KJB)

Og tá ið hann vitsti tað frá hundraðsovastanum, gav hann likamið til Jósephs. (FKJ1)

táið hann hevði fingið tað at vita frá høvuðsmanninum, gav hann Jósefi líkið. (VD)

Og tá ið hann hevði fingið tað at vita av herhøvdinganum, læt hann Jósef fáa líkið. (JD)

Markus

16:8

And they went out quickly, and fled from the sepulchre; for they trembled and were amazed: neither said they any thing to any man; for they were afraid. (KJB)

Og tær fóru út skundisligani, og flýddu frá gravhýsinum; tí at tær skulvu og vóru ógvaðar: eiheldur søgdu tær nakað til nakran mann; tí at tær vóru ræddar. (FKJ1)

Tá fóru tær út og flýddu burtur frá grøvini; tí bivan og ræðsla var komin á tær; og tær søgdu ongum nakað, tí tær óttaðust. (VD)

Og tær fóru út og flýddu burtur frá grøvini, tí at ótti og ræðsla var komin á tær; og ongum søgdu tær frá nøkrum, tí at tær vóru óttafullar. (JD)

Markus

16:9

Now when Jesus was risen early the first day of the week, he appeared first to Mary Magdalene, out of whom he had cast seven devils. (KJB)

Nú, tá ið Jesus var upprisin árla hin fyrsta dagin av vikuni, birtist hann fyrst fyri Mariu Magdalenu, út úr hvørji hann hevði kastað sjey djevlar. (FKJ1)

Men táið Hann var risin upp, árla fyrsta dagin í vikuni, opinberaðist Hann fyrst fyri Mariu Magdalenu, sum Hann hevði rikið sjey illar andar út úr. (VD)

[Men tá ið hann var risin upp árla hin fyrsta dagin í vikuni, opinberaðist hann fyrst fyri Mariu Magdalenu, henni, sum hann hevði rikið sjey illar andar út úr. (JD)

Markus

16:15

And he said unto them, Go ye into all the world, and preach the gospel to every creature. (KJB)

Og hann segði við teir, Farið tit inn í allan heimin, og prædikið gleðiboðskapin fyri hvørjum skapningi. (FKJ1)

Og Hann segði við teir: »Farið út í allan heimin og prædikið evangeliið fyri øllum skapninginum! (VD)

Og hann segði við teir: »Farið út um allan heimin og kunngerið gleðiboðskapin fyri øllum skapninginum! (JD)

Markus

16:16

He that believeth and is baptized shall be saved; but he that believeth not shall be damned. (KJB)

Hann, ið trýr og verður doyptur, skal vera frelstur; men hann, ið trýr ikki, skal vera heldømdur. (FKJ1)

Tann, ið trýr og verður doyptur, skal verða frelstur; men tann, ið ikki trýr, skal verða fordømdur. (VD)

Tann, ið trýr og verður doyptur, skal verða frelstur; men tann, ið ikki trýr, skal verða dømdur. (JD)

Markus

16:18

They shall take up serpents; and if they drink any deadly thing, it shall not hurt them; they shall lay hands on the sick, and they shall recover. (KJB)

Tey skulu taka upp høggormar; og um tey drekki nakað deyðiligt ting, tað skal ikki saka tey; tey skulu leggja hendur á tey sjúku, og tey skulu koma fyri seg. (FKJ1)

tey skulu taka ormar upp í hendurnar; drekka tey eitur, skal tað ikki saka tey; á sjúk skulu tey leggja hendurnar, og tey skulu verða grødd.« (VD)

tey skulu taka um ormar; og um tey drekka okkurt eiturbland, skal tað ikki saka tey; tey skulu leggja hendurnar á sjúk, og tey skulu verða frísk.« (JD)

Markus

16:19

So then after the Lord had spoken unto them, he was received up into heaven, and sat on the right hand of God. (KJB)

So síðan eftir at Harrin hevði talað við teir, varð hann móttikin upp inn í himin, og settist við høgru hond Guðs. (FKJ1)

So varð Harrin, eftir at Hann hevði talað við teir, tikin upp til Himmals, og Hann settist við høgru hond Guds. (VD)

Síðan varð Harrin, eftir tað at hann hevði talað við teir, tikin upp til himmals, og hann settist við høgru hond Guðs. (JD)

Markus

16:20

And they went forth, and preached every where, the Lord working with them, and confirming the word with signs following. Amen. (KJB)

Og teir fóru út, og prædikaðu allar staðir, Harrin virkandi við teimum, og staðfestandi orðið við teknum fylgjandi. Amen. (FKJ1)

Men teir fóru út og prædikaðu allastaðni, og Harrin var við í verkinum og staðfesti orðið við tekinunum, ið við fylgdu. (VD)

Men teir fóru út og prædikaðu allar staðir, og Harrin arbeiddi við og staðfesti orðið við teimum tekinunum, sum við fylgdu.] (JD)

*Versini 9-20 eru ikki í teimum elstu handskriftunum.

Himin og jørð skulu ganga undir, men orðini hjá mær skulu ikki ganga undir. Matthæus 24:35

© Oddur Berg