2. Kongabók

2:9

And it came to pass, when they were gone over, that Elijah said unto Elisha, Ask what I shall do for thee, before I be taken away from thee. And Elisha said, I pray thee, let a double portion of thy spirit be upon me.

Og tað bar á, tá ið teir vóru farnir yvirum, at Elijah segði við Elisja, Umbið hvat eg skal gera fyri teg, áðrenn eg verði tikin burtur frá tær. Og Elisja segði, Eg biði teg, lat ein tvífaldan skamt av anda tínum vera uppiá mær.

Táið teir vóru yvirum komnir, segði Elias við Elisa: »Sig, hvat tú vilt hava meg at gera fyri teg, áðrenn eg verði tikin burt frá tær!« Elisa svaraði: »Lat tvífaldan part av anda tínum falla á meg!«

Men tá ið teir vóru komnir yvirum, mælti Elia við Elisa: »Bið um okkurt, sum eg skal veita tær, áður enn eg verði tikin frá tær!« Elisa svaraði: »Gævi at tveir triðingar av anda tínum mega koma yvir meg!«

2. Kongabók

2:12

And Elisha saw it, and he cried, My father, my father, the chariot of Israel, and the horsemen thereof. And he saw him no more: and he took hold of his own clothes, and rent them in two pieces.

Og Elisja sá tað, og hann geylaði, Mín faðir, mín faðir, Ísraels vagnur, og hestmenninir harav. Og hann sá hann ei meira: og hann tók hald á egnu klæðum sínum, og skræddi tey í tvey stykkir.

Táið Elisa sá hetta, rópti hann: »Faðir mín, faðir mín - vagnar og hestmenn Ísraels!« Og hann sá hann ikki aftur. Tá treiv hann í klæði síni og skræddi tey sundur í helvt.

Tá ið Elisa sá hetta, rópaði hann: »Faðir mín, faðir mín, tú Ísraels vagnar og reiðmenn!«

Himin og jørð skulu ganga undir, men orðini hjá mær skulu ikki ganga undir. Matthæus 24:35

© Oddur Berg